Blindgeboren en blind geworden personen: Overeenkomsten en verschillen

Blindheid is een complexe aandoening die personen op verschillende momenten in hun leven kan treffen. Mensen die blindgeboren zijn, ervaren unieke uitdagingen die enigszins verschillen van de uitdagingen waarmee mensen worden geconfronteerd die op latere leeftijd blind zijn geworden. Hieronder wordt dieper ingegaan op de overeenkomsten en verschillen in de uitdagingen van beide groepen, maar de individuele ervaringen en omstandigheden kunnen aanzienlijk variëren.

Inhoudsopgave

1 Toegang tot informatie
- 1.1 Blindgeboren personen
- 1.2 Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden
2 Ontwikkeling van zelfstandigheid
- 2.1 Blindgeboren personen
- 2.2 Personen die op latere Leeftijd blind zijn geworden
3 Sociale en emotionele aspecten
- 3.1 Blindgeboren personen
- 3.2 Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden
4 Ontwikkeling van visuele concepten
- 4.1 Blindgeboren personen
- 4.2 Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden
5 Culturele en sociale aspecten
- 5.1 Blindgeboren personen
- 5.2 Personen die op latere Leeftijd blind zijn geworden
6 Aanpassing aan nieuwe levensstijl als je blind geworden bent
7 Meer informatie

Toegang tot informatie

Voor zowel blindgeboren personen als mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, is toegang tot informatie een cruciale zorg. In een wereld die grotendeels op visuele informatie is gebaseerd, moeten beide groepen leren hoe ze toegankelijke bronnen kunnen vinden en gebruiken. Hiervoor moeten ze braille leren, werken met spraaksoftware, en werken met technologische hulpmiddelen om informatie te verkrijgen en te communiceren.

Over het algemeen moeten zowel blindgeboren personen als mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden zich opnieuw uitvinden in hun benadering van informatie en leren ze nieuwe methoden en technologieën om hun toegang tot informatie te waarborgen. Het belangrijkste verschil ligt in het feit dat blindgeboren personen vaak van jongs af aan een op maat gemaakt leerproces hebben, terwijl mensen die op latere leeftijd blind worden, dit proces als volwassene moeten doormaken, vaak in een relatief kort tijdsbestek.

Blindgeboren personen

Leerproces vanaf jonge leeftijd: Blindgeboren personen beginnen vanaf jonge leeftijd met het ontwikkelen van methoden om toegang te krijgen tot informatie. Dit omvat het leren van braille, een tactiel schriftsysteem waardoor ze kunnen lezen en schrijven, en het gebruik van gesproken boeken en tijdschriften.
Afhankelijk van aangepaste technologie: Ze zijn vaak afhankelijk van speciale technologie, zoals screenreaders en tekst-naar-spraak software, om elektronische informatie toegankelijk te maken.
Sociaal ondersteund leerproces: Vaak leren ze deze technologieën en methoden met de hulp van leraren, begeleiders en andere professionals die gespecialiseerd zijn in onderwijs aan blinde personen.
Ontwikkeling van tast- en gehoorscherpte: Blindgeboren personen ontwikkelen vaak een sterke tastzin en gehoorscherpte om de omgeving te verkennen en informatie te vergaren.

Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden

Heroriëntatie in informatieverwerving: Mensen die op latere leeftijd blind worden, moeten zich opnieuw oriënteren in hoe ze informatie verkrijgen en verwerken, aangezien ze vaak gewend waren aan visuele bronnen.
Intensieve training: Ze hebben vaak intensieve training nodig om braille te leren en om te gaan met gespecialiseerde technologie, zoals schermlezers en spraaksoftware.
Emotionele en psychologische impact: Het proces van opnieuw leren toegang te krijgen tot informatie kan gepaard gaan met emotionele uitdagingen, aangezien ze moeten omgaan met verlies en acceptatie van hun veranderde visuele status.
Afhankelijk van ondersteuningssystemen: Personen die op latere leeftijd blind worden, kunnen afhankelijk zijn van ondersteuningssystemen zoals revalidatieprofessionals en rehabilitatiecentra om hen te helpen bij hun aanpassing aan nieuwe technologieën en methoden voor informatiebeheer.

Ontwikkeling van zelfstandigheid

Ongeacht of iemand blindgeboren is of op latere leeftijd blind is geworden, het ontwikkelen van zelfstandigheid is een essentieel aspect van het omgaan met blindheid. Vaardigheden zoals oriëntatie en mobiliteit, het bereiden van maaltijden, persoonlijke verzorging en huishoudelijke taken moeten worden geleerd en geperfectioneerd.

Blindgeboren personen

Van jongs af aan: Blindgeboren personen moeten vanaf jonge leeftijd leren omgaan met hun visuele beperking en zich aanpassen aan een wereld waarin ze nooit visuele informatie hebben ontvangen. Dit betekent dat ze vanaf het begin oriëntatie- en mobiliteitsvaardigheden, braille lezen en andere basisvaardigheden moeten ontwikkelen.
Leerproces als onderdeel van de ontwikkeling: De ontwikkeling van zelfstandigheid is geïntegreerd in hun algemene ontwikkeling. Ze leren deze vaardigheden als onderdeel van hun groei en ontwikkeling, vergelijkbaar met hoe ziende kinderen leren lopen en praten.
Langere tijd voor ontwikkeling: Aangezien ze vanaf jonge leeftijd beginnen met het ontwikkelen van deze vaardigheden, hebben blindgeboren personen meestal meer tijd om hun onafhankelijkheid te ontwikkelen en te verfijnen.

Personen die op latere Leeftijd blind zijn geworden

Heroriëntatie in het leven: Mensen die op latere leeftijd blind worden, ervaren vaak een plotseling verlies van hun visuele zintuig. Dit kan een ingrijpende verandering zijn, aangezien ze zich moeten heroriënteren in hun leven en hun vaardigheden moeten aanpassen aan hun nieuwe visuele status.
Leerproces als volwassene: Ze leren vaak nieuwe vaardigheden als volwassenen, wat een andere dynamiek met zich meebrengt dan wanneer ze van jongs af aan beginnen met leren. Ze kunnen al gevestigde routines en levensstijlen hebben die moeten worden aangepast.
Tijdsdruk en intensieve training: Mensen die op latere leeftijd blind worden, kunnen een intensievere training en ondersteuning nodig hebben om snel zelfstandig te worden en hun dagelijkse taken aan te kunnen.

Sociale en emotionele aspecten

Zowel blindgeboren personen als mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, worden mogelijk geconfronteerd met sociaal isolement en de psychologische aspecten van blind zijn. Ze moeten omgaan met gevoelens van verlies, acceptatie van hun visuele beperking en het ontwikkelen van een positieve identiteit. Beiden moeten ook worstelen met vooroordelen en stigmatisering vanuit de samenleving.

Blindgeboren personen

Identiteitsvorming vanaf jonge leeftijd: Voor blindgeboren personen begint het proces van identiteitsvorming al op jonge leeftijd en is sterk verweven met hun ervaring van blindheid. Ze kunnen een diep gewortelde positieve identiteit ontwikkelen rond hun visuele beperking, waardoor ze veerkrachtiger kunnen omgaan met vooroordelen en stigmatisering. Nochtans kunnen ook zij een rouwproces rond hun afwezig rouwproces doorlopen.
Beperkte toegang tot visuele sociale informatie: Vanwege hun gebrek aan visuele informatie kunnen ze moeite hebben met het begrijpen van visuele sociale informatie, zoals lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, wat hun vermogen om sociale relaties op te bouwen en te onderhouden kan beïnvloeden.
Isolatie en vriendschappen: Het gebrek aan visuele informatie en mogelijke afhankelijkheid van anderen voor hulp bij navigatie kan leiden tot een gevoel van isolatie. Het aangaan en onderhouden van vriendschappen kan een specifieke uitdaging zijn.

Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden

Heroriëntatie in identiteitsvorming: Mensen die op latere leeftijd blind worden, moeten vaak hun identiteit heroverwegen en aanpassen aan hun veranderde visuele status. Ze kunnen zichzelf zien in een nieuw licht, met inbegrip van hun relaties en rol in de samenleving.
Aanvaarding van verandering en verlies: Het proces van acceptatie van blindheid kan complex zijn. Ze moeten vaak het verlies van het gezichtsvermogen verwerken en tegelijkertijd streven naar het aanvaarden van hun nieuwe zelfbeeld als blinde personen. Dit rouwproces is vaak complex, uniek en een persoonlijke reis.
Veranderende sociale dynamiek: Personen die op latere leeftijd blind worden, moeten vaak hun sociale netwerken opnieuw opbouwen en zich aanpassen aan veranderende relaties en verwachtingen. Dit kan leiden tot uitdagingen bij het omgaan met de reacties van vrienden, familie en collega’s.
Stigma en percepties: Zowel blindgeboren personen als mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, kunnen worden geconfronteerd met stigma en vooroordelen, maar mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, kunnen te maken krijgen met veranderende percepties en relaties in hun bestaande sociale netwerken.

Ontwikkeling van visuele concepten

Een van de meest opvallende verschillen tussen blindgeboren personen en mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, is de ontwikkeling van visuele concepten. Blindgeboren personen hebben nooit visuele informatie ontvangen, terwijl mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, herinneringen hebben aan zien en de visuele wereld.

Blindgeboren personen

Geen visuele referenties: Blindgeboren personen hebben nooit visuele informatie ontvangen en missen daardoor directe visuele referenties voor de omgeving. Dit betekent dat ze geen aangeboren begrip hebben van kleuren, vormen, of andere visuele aspecten.
Abstract begrip van kleur: Ze moeten kleuren en visuele concepten abstract begrijpen op basis van de beschrijvingen en interpretaties van anderen. Dit kan leiden tot een unieke perceptie van kleuren, gebaseerd op hun eigen zintuiglijke ervaringen.
Afhankelijkheid van tastzin en gehoor: Blindgeboren personen vertrouwen sterk op hun tastzin en gehoor om de omgeving te verkennen. Ze leren objecten, vormen en structuren te identificeren door aanraking en geluiden.
Voorstellingsvermogen en conceptuele denken: Omdat ze nooit visuele informatie hebben ontvangen, ontwikkelen ze vaak een sterk voorstellingsvermogen en conceptueel denken, wat hen helpt de omgeving in hun geest voor te stellen.

Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden

Herinneringen aan zien: Mensen die op latere leeftijd blind worden, hebben herinneringen aan zien en visuele ervaringen uit hun verleden. Dit kan leiden tot een gevoel van verlies of verdriet over het niet langer hebben van deze zintuiglijke ervaringen.
Benaming van kleuren: Ze kunnen vaak kleuren benoemen op basis van hun herinneringen aan visuele indrukken. Deze herinneringen vormen de basis voor hun begrip van kleuren.
Begrip van visuele ruimte: Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden, hebben al enige perceptie van visuele ruimte en afstanden ontwikkeld voordat ze blind werden. Ze kunnen zich inbeelden hoe objecten in de ruimte gerangschikt zijn op basis van hun vroegere visuele ervaringen.
Nieuwe benadering van niet-visuele zintuigen: Na het verlies van zicht ontwikkelen ze vaak een grotere waardering voor hun andere zintuigen, zoals tastzin, gehoor, en reuk, om de omgeving te begrijpen en navigeren.

Culturele en sociale aspecten

Blindgeboren personen

Diepgewortelde identiteit: Voor blindgeboren personen is hun identiteit vaak diepgeworteld in het feit dat ze altijd blind zijn geweest. Dit kan leiden tot een diepgaand begrip van hun visuele beperking als een integraal onderdeel van wie ze zijn.
Sterke band met andere blinden: Blindgeboren personen hebben mogelijk vaker een sterke band met andere blinden (en slechtzienden), waarin ze verbonden zijn met andere blinden en visueel beperkte personen. Zij kunnen steun en een gevoel van samenhorigheid bieden.
Beperktere herinneringen aan zien: Omdat ze nooit visuele ervaringen hebben gehad, hebben ze minder referenties om op terug te vallen bij het begrijpen van visuele concepten en de visuele wereld.

Personen die op latere Leeftijd blind zijn geworden

Meerdere identiteitsperspectieven: Mensen die op latere leeftijd blind zijn geworden, hebben meerdere perspectieven om hun identiteit te vormen. Ze kunnen zich identificeren als iemand die eerst ziend was en nu blind is geworden, wat een complexe en vaak evoluerende identiteitsvorming met zich meebrengt.
Veranderende percepties en relaties: Personen die op latere leeftijd blind zijn geworden, kunnen geconfronteerd worden met veranderende percepties en relaties in hun bestaande sociale netwerken. Vrienden, familie en collega’s kunnen hun verwachtingen en interacties aanpassen aan de nieuwe realiteit van de persoon.
Stigma en vooroordelen: Ze kunnen te maken krijgen met vooroordelen en onjuiste veronderstellingen over hun capaciteiten. Dit kan leiden tot gevoelens van frustratie en onbegrip, vooral omdat anderen soms moeite hebben om de impact van blindheid op hun leven volledig te begrijpen.
Aanpassing aan een nieuwe levensstijl: Mensen die op latere leeftijd blind worden, moeten zich vaak aanpassen aan een ingrijpende verandering in levensstijl, wat emotionele en praktische uitdagingen met zich meebrengt.

Aanpassing aan nieuwe levensstijl als je blind geworden bent

Mensen die op latere leeftijd blind worden, moeten zich aanpassen aan een aanzienlijke verandering in levensstijl en dagelijkse activiteiten. Deze aanpassing kan zowel emotioneel als praktisch uitdagend zijn, omdat ze moeten leren omgaan met hun nieuwe realiteit.

Emotionele aanpassing: Het proces van aanpassing aan blindheid begint vaak met emotionele uitdagingen. Het verlies van zicht kan leiden tot gevoelens van verdriet, rouw en frustratie. Mensen moeten leren omgaan met deze emoties terwijl ze hun nieuwe realiteit accepteren.
Praktische aanpassingen: Naast de emotionele uitdagingen moeten mensen op latere leeftijd blind worden praktische aanpassingen aan hun dagelijkse activiteiten doorvoeren. Dit omvat het leren van nieuwe technieken voor oriëntatie en mobiliteit, zoals het gebruik van een witte stok of geleidehond, evenals het aanleren van vaardigheden voor dagelijkse activiteiten zoals koken, schoonmaken en persoonlijke verzorging.
Afhankelijkheid van technologie en hulpmiddelen: Personen die op latere leeftijd blind worden, moeten vaak nieuwe technologieën en hulpmiddelen leren gebruiken om toegang te krijgen tot informatie en communicatie. Schermuitleesprogramma’s, brailleleesregels en gesproken boeken zijn voorbeelden van technologische hulpmiddelen die hen kunnen ondersteunen.
Ondersteuning en training: Professionele training en revalidatieprogramma’s (BE en NL) zijn vaak noodzakelijk om mensen te helpen bij hun aanpassing aan een nieuwe levensstijl. Dit omvat training in oriëntatie en mobiliteit, braille, dagelijkse vaardigheden en het gebruik van technologische hulpmiddelen.
Verandering in sociale dynamiek: De aanpassing aan een nieuwe levensstijl kan ook veranderingen in sociale dynamiek met zich meebrengen. Vrienden, familie en collega’s moeten zich aanpassen aan de behoeften en vereisten van de persoon, wat kan leiden tot nieuwe verwachtingen en interacties.
Herdefiniëring van levensdoelen en ambities: Naast de praktische aanpassingen moeten mensen hun levensdoelen en ambities vaak heroverwegen in het licht van hun nieuwe visuele beperking. Dit kan leiden tot een proces van herdefiniëring en heroriëntatie.

Vingers lezen braille op een brailleleesregel

Meer informatie

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 21 april 2024 – 06:15

Handicap & Integratie