Negatieve en positieve vraagstelling rond een visuele beperking

Communicatie is een essentieel onderdeel van onze interacties met anderen, en de manier waarop we vragen stellen kan een grote impact hebben op hoe die communicatie wordt ontvangen. Dit is vooral belangrijk wanneer we communiceren met mensen die een visuele beperking hebben. In de volgende tekst zullen we enkele voorbeelden bekijken van zowel negatieve als positieve vraagstellingen naar blinden en slechtzienden over hun visuele beperking. We zullen ook de mogelijke gevolgen van negatieve vraagstellingen onderzoeken. In het algemeen is het het beste om vragen te stellen die respectvol en begripvol zijn. Blinde en slechtziende personen zijn net als iedereen. Ze hebben dezelfde behoeften en verlangens, en ze willen ook gewoon gerespecteerd worden.

Inhoudsopgave

1 Voorbeelden van negatieve vraagstelling
2 Gevolgen van negatieve vraagstellingen
3 Voorbeelden van positieve vraagstelling
4 Meer informatie

Voorbeelden van negatieve vraagstelling

“Kun je zien?” Deze vraag is misschien wel de meest voorkomende vraag die mensen aan blinde of slechtziende personen stellen. Het is echter een vraag die vaak als onbeleefd of ongepast wordt ervaren. Het is beter om te vragen hoe de persoon zijn of haar zicht verliest, of hoe hij of zij omgaat met zijn of haar beperking.
“Wat zie je?” Deze vraag is ook vaak als ongepast ervaren. Het is beter om te vragen hoe de persoon de wereld ervaart, of hoe hij of zij zich oriënteert.
“Hoe kan je dan lezen of schrijven?” Deze vraag laat zien dat de vraagsteller niet weet hoe blinde of slechtziende personen lezen of schrijven. Er zijn veel verschillende hulpmiddelen beschikbaar die blinde of slechtziende personen kunnen helpen om te lezen en te schrijven.
“Ben je verdrietig dat je niet kunt zien?” Deze vraag kan ongevoelig overkomen, en kan de persoon pijn doen. Het is beter om te vragen hoe de persoon omgaat met zijn of haar beperking.
“Hoe ben je blind geworden?” Deze vraag kan als indiscreet worden ervaren omdat het de persoon dwingt om hun medische geschiedenis te delen, wat mogelijk gevoelig is.
“Kun je dat wel zelf doen?” Deze vraag suggereert dat de persoon niet zelfstandig is en kan als beledigend worden opgevat, omdat het hun capaciteiten ter discussie stelt.
“Heb je hulp nodig bij dit?” Hoewel deze vraag op zichzelf onschuldig lijkt, kan het repetitief stellen ervan de indruk wekken dat de persoon voortdurend afhankelijk is van hulp, wat niet het geval hoeft te zijn.
“Hoefunctioneer je in het dagelijks leven zonder te kunnen zien?” Deze vraag suggereert dat het leven met een visuele beperking automatisch uitdagingen met zich meebrengt, wat de persoon als beperkend kan ervaren.
“Kun je wel normaal leven leiden?” Deze vraag impliceert dat het hebben van een visuele beperking iemand buiten de norm plaatst, wat stigmatiserend is en de eigenwaarde van de persoon kan ondermijnen.
“Is het niet verschrikkelijk om blind te zijn?” Deze vraag gaat ervan uit dat de ervaring van de persoon negatief is, wat niet noodzakelijkerwijs het geval is.
“Kun je echt helemaal niets zien?” Deze vraag kan als ongevoelig worden beschouwd omdat het de complexiteit van visuele beperkingen negeert. Veel mensen met een visuele beperking hebben enige mate van zicht.

Gevolgen van negatieve vraagstellingen

Negatieve vraagstellingen kunnen een aantal negatieve gevolgen hebben voor blinde en slechtziende personen.

Ze kunnen zich gekwetst of beledigd voelen: Het is belangrijk om te onthouden dat blinde en slechtziende personen net als iedereen zijn. Ze hebben dezelfde gevoelens en behoeften, en ze willen ook gewoon gerespecteerd worden.
Gevoel van discriminatie: Negatieve vraagstellingen kunnen het gevoel geven dat blinde en slechtziende personen anders zijn dan de rest van de samenleving. Dit kan leiden tot gevoelens van isolatie en discriminatie.
Sociale isolatie: Negatieve vragen kunnen leiden tot sociale isolatie. Blinde en slechtziende mensen kunnen zich terugtrekken uit sociale situaties om dergelijke vragen te vermijden.
Ze kunnen het moeilijker maken om over hun beperking te praten: Als blinde of slechtziende personen zich niet prettig voelen om over hun beperking te praten, kan dit het moeilijker maken voor hen om hulp en ondersteuning te krijgen.
Oncomfortabel gevoel: Negatieve vragen kunnen ervoor zorgen dat blinden en slechtzienden zich ongemakkelijk of ongemakkelijk voelen. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze worden beoordeeld of gestigmatiseerd vanwege hun visuele beperking.
Verlies van zelfvertrouwen: Negatieve vragen kunnen het zelfvertrouwen van een persoon ondermijnen. Ze kunnen het gevoel hebben dat hun capaciteiten of prestaties worden onderschat vanwege hun visuele beperking.
Stress en angst: Het voortdurend geconfronteerd worden met negatieve vragen kan leiden tot verhoogde stress en angst. Dit kan op zijn beurt leiden tot andere gezondheidsproblemen.

Voorbeelden van positieve vraagstelling

“Hoe ben je omgegaan met het verlies van je zicht?” Deze vraag toont interesse in de ervaring van de persoon en is respectvol.
“Hoe ervaar je de wereld?” Deze vraag is open en biedt de persoon de kans om te vertellen over zijn of haar eigen ervaringen.
“Wat zijn de hulpmiddelen die je gebruikt om te lezen en te schrijven?” Deze vraag toont interesse in de manier waarop de persoon omgaat met zijn of haar beperking en is respectvol.
“Hoe heb je geleerd om met de witte stok te lopen?” Deze vraag toont interesse in de manier waarop de persoon omgaat met zijn of haar beperking en is respectvol.
“Wat vind je van het leven als blinde of slechtziende persoon?” Deze vraag is open en biedt de persoon de kans om te vertellen over zijn of haar eigen ervaringen.
“Wat voor hobby’s of activiteiten vind je leuk om te doen?” Deze vraag benadrukt de interesse en de persoonlijkheid van de persoon zonder te focussen op hun visuele beperking.
“Kan ik je ergens mee helpen en zoja, hoe dan?” (indien passend) In situaties waarbij hulp aangeboden wordt, is het belangrijk om deze vraag algemeen te houden, zodat de persoon zelf kan aangeven of hulp gewenst is. Deze vraag toont respect voor de autonomie van de persoon en biedt hulp aan op een respectvolle manier.
“Wat zijn enkele van jouw strategieën om zelfstandig te blijven?” Deze vraag erkent de zelfstandigheid van de persoon en benadrukt hun vaardigheden in plaats van beperkingen.
“Hoe heb je geleerd om bepaalde taken uit te voeren?” Deze vraag toont interesse in de aanpassingen en strategieën die de persoon heeft ontwikkeld, wat positief en empowerend is.
“Wat zijn enkele van je favoriete ervaringen in het leven tot nu toe?” Deze vraag richt zich op positieve aspecten van het leven van de persoon en geeft hen de ruimte om te delen wat voor hen belangrijk is.
“Zijn er specifieke aanpassingen of hulpmiddelen die je gebruikt om bepaalde taken uit te voeren?” Deze vraag erkent dat de persoon strategieën en hulpmiddelen kan hebben om met hun beperking om te gaan.
“Zijn er bepaalde dingen die je wilt dat mensen weten over het leven met een visuele beperking?” Deze vraag geeft de persoon de ruimte om hun ervaringen te delen op hun eigen voorwaarden.

Meer informatie

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 30 november 2023 – 11:28

Handicap & Integratie