Iris (regenboogvlies): Aandoeningen en problemen

De iris is de gekleurde ring die je in je oog ziet. Hij ligt achter de cornea (hoornvlies) en voor de pupil. De iris is verantwoordelijk voor het regelen van de hoeveelheid licht die het oog binnenkomt. Er kunnen verschillende afwijkingen, aandoeningen en problemen aan de iris optreden. Deze kunnen erfelijk zijn, aangeboren zijn of ontstaan door een verwonding of ziekte.

Inhoudsopgave

1 Aniridie
2 Anisocorie
3 Fuchs Heterochromic Iridocyclitis
4 Glaucoom
5 Heterochromie
6 Horner-syndroom
7 Irisdystrofie
8 Irisleukodermie
9 Irismelanoom
10 Irisstenose
11 Iritis
12 Pigment Dispersie Syndroom
13 Polycorie
14 Pupilvernauwing (miosis) en pupilverwijding (mydriasis)
15 Uveïtis

Aniridie

Aniridie, waarbij de iris geheel of gedeeltelijk ontbreekt, kan aangeboren zijn of het gevolg zijn van een genetische mutatie. Het kan leiden tot een verminderd zicht en overgevoeligheid voor licht (fotofobie). Patiënten met aniridie ervaren vaak fotofobie en een verhoogd risico op andere oogproblemen zoals cataract en glaucoom. De behandeling richt zich op het verbeteren van het gezichtsvermogen en het beheren van eventuele bijkomende oogproblemen. Dit kan corrigerende lenzen, chirurgie of andere opties omvatten.

Anisocorie

Anisocorie, een aandoening waarbij de pupillen van verschillende grootte zijn, kan worden veroorzaakt door aangeboren factoren, een traumatisch letsel, neurologische aandoeningen of medicatie. Het meest opvallende symptoom is het verschil in grootte tussen de twee pupillen. Andere symptomen kunnen gerelateerd zijn aan de onderliggende oorzaak, zoals hoofdpijn of wazig zicht. De behandeling richt zich op de onderliggende oorzaak, zoals het behandelen van neurologische aandoeningen of het aanpassen van medicatie. In sommige gevallen is geen behandeling nodig als de anisocorie geen significante symptomen veroorzaakt.

Fuchs Heterochromic Iridocyclitis

Fuchs Heterochromic Iridocyclitis (FHI), ook bekend als Fuchs’ uveitis syndroom (FUS), werd voor het eerst beschreven in 0 door de Oostenrijkse oogarts Ernst Fuchs, die een reeks van patiënten rapporteerde met iris heterochromie, cyclitis, en cataract. Patiënten hebben meestal geen behandeling nodig vanwege de goedaardige aard van de ziekte. In het geval dat een cataract zich ontwikkelt, doen patiënten het over het algemeen goed met cataractchirurgie.

Glaucoom

Glaucoom is een groep oogaandoeningen die de oogzenuw beschadigen. De oogzenuw stuurt visuele informatie van het oog naar de hersenen en is essentieel voor een goed zicht. Schade aan de oogzenuw wordt vaak in verband gebracht met een hoge druk in het oog. Maar glaucoom kan zelfs voorkomen bij een normale oogdruk. Vroege stadia van glaucoom vertonen mogelijk geen symptomen. Later kunnen patiënten echter wazig zicht, hoofdpijn en zelfs een verlies van gezichtsveld ervaren. Glaucoom wordt vaak behandeld met oogdruppels, lasertherapie of chirurgische ingrepen om de intraoculaire druk te verminderen.

Beeld van wat een persoon met glaucoom zou kunnen zien

Heterochromie

Heterochromie, waarbij de iris in beide ogen verschillende kleuren heeft, kan erfelijk zijn of ontstaan door een letsel of ziekte. Naast de opvallende kleurverschillen, zijn er meestal geen specifieke symptomen. Het kan puur een cosmetisch verschil zijn. Een behandeling is meestal niet nodig, tenzij het wordt veroorzaakt door een onderliggende medische aandoening.

Horner-syndroom

Het Horner-syndroom is een aandoening die het gezicht en het oog aan één kant van het lichaam aantast. Het syndroom wordt veroorzaakt door de verstoring van een zenuwbaan van de hersenen naar het hoofd en de nek. Er is geen specifieke behandeling voor het Horner-syndroom. De beste manier om de symptomen te verlichten, is om de gezondheidsproblemen die ze veroorzaakten te behandelen.

Irisdystrofie

Irisdystrofie omvat diverse aandoeningen die de iris aantasten, resulterend in veranderingen in kleur, vorm en een verminderd zicht. De symptomen variëren, maar kunnen onder meer veranderingen in iriskleur, vormafwijkingen en wazig zicht omvatten. De behandeling is gericht op het beheersen van symptomen en bestaat uit medicatie of chirurgie.

Irisleukodermie

Irisleukodermie, gekenmerkt door witte vlekken op de iris, kan genetisch bepaald zijn of het gevolg zijn van een verwonding. Patiënten ervaren mogelijk een verminderd zicht en fotofobie (overgevoeligheid voor licht). De behandeling richt zich op het beheersen van symptomen en kan medicatie of chirurgie omvatten.

Irismelanoom

Een irismelanoom is een zeldzame vorm van huidkanker die in de iris kan ontstaan. Pijn, roodheid, wazig zicht en fotofobie kunnen tekenen zijn van een iris-melanoom. De behandeling omvat vaak chirurgie, bestraling of andere therapieën, afhankelijk van de ernst en het stadium van de ziekte.

Wazig beeld van een kantoorinterieur

Irisstenose

Irisstenose, een vernauwing van de pupilopening, kan aangeboren zijn of het gevolg zijn van een letsel. Een verminderd zicht is een veelvoorkomend symptoom van irisstenose. Chirurgische ingrepen kunnen worden overwogen om de pupil te vergroten en het gezichtsvermogen te verbeteren.

Iritis

Iritis, een ontsteking van de iris, kan ontstaan door infecties, auto-immuunziekten of een letsel. Pijn, roodheid, wazig zicht en fotofobie (overgevoeligheid voor licht) zijn veelvoorkomende symptomen van iritis. Behandeling: Ontstekingsremmende medicijnen, zoals oogdruppels of orale (via de mond ingenomen) medicatie, worden vaak voorgeschreven om iritis te behandelen.

Pigment Dispersie Syndroom

Het pigment dispersie syndroom is een aandoening waarbij er te veel wrijving is tussen de iris en de lens, waardoor er zeer kleine stukjes pigment van de iris loskomen. Dit pigment wordt met het voorkamervocht meegevoerd naar de voorkamerhoek en veroorzaakt daar geleidelijk aan een verstopping. De exacte oorzaak van het pigment dispersie syndroom is onbekend, maar het lijkt vaker voor te komen bij bijziende mensen. Het pigment dispersie syndroom veroorzaakt meestal geen symptomen. Dit wordt vaak per toeval ontdekt tijdens een standaard oogonderzoek. De behandeling van het pigment dispersie syndroom is gericht op het verlagen van de oogdruk om schade aan de oogzenuw te voorkomen. Dit kan worden bereikt met oogdruppels, lasertherapie of chirurgie.

Toediening van oogdruppels bij persoon

Polycorie

Polycorie, waarbij meerdere irissen in één oog aanwezig zijn, is zeldzaam en meestal aangeboren. In veel gevallen zijn er geen significante symptomen, maar het kan geassocieerd worden met andere oogaandoeningen. Een behandeling is vaak niet nodig, tenzij het geassocieerd wordt met andere complicaties die een medische behandeling vereisen.

Pupilvernauwing (miosis) en pupilverwijding (mydriasis)

Pupilvernauwing kan worden veroorzaakt door medicatie, neurologische aandoeningen of een letsel. Pupilverwijding kan het gevolg zijn van drugsgebruik, een trauma of neurologische problemen. Afhankelijk van de oorzaak kunnen de symptomen variëren van wazig zicht tot een verminderde reactie op licht. De behandeling is gericht op het beheersen van de onderliggende oorzaak, zoals medicatie-aanpassingen of chirurgie.

Uveïtis

Uveïtis is een ontsteking van het middelste deel van het oog, de uvea of uveale tractus. Het kan oogpijn en veranderingen in het zicht veroorzaken. De meeste gevallen verbeteren met behandeling – meestal steroïde medicatie. Maar soms kan uveïtis leiden tot verdere oogproblemen zoals glaucoom en cataract. Behandelingen kunnen verloren zicht herstellen en verder zichtverlies voorkomen0.

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 27 maart 2024 – 06:41

Medisch