Iriscopie: wat uw ogen vertellen over uw gezondheid

Inhoudsopgave

1 Iriscopie: wat uw ogen vertellen over uw gezondheid
2 Algemene informatie over iriscopie

Iriscopie: wat uw ogen vertellen over uw gezondheid

Onze ogen zijn niet alleen de spiegels van onze ziel, maar ook van ons lichaam. Sommige artsen en natuurgeneeskundigen stellen dat het hele lichaam in de iris van het oog wordt gereflecteerd. Door ze te bestuderen kunnen zij onze sterke en zwakke punten registreren, die diepere oorzaken van klachten achterhalen en preventief werken aan onze gezondheid.

Irisscopie bestaat al eeuwen, al is het niet onder die benaming.

De Azteken keken elkaar diep in de ogen om zo iemands gezondheidstoestand te onderzoeken en zelfs Hypocrates zou een primitieve vorm van Iriscopie aan zijn leerlingen gedoceerd hebben.

In 1670 verscheen een eerste publicatie over Iriscopie, daarna was het lange tijd stil. Pas in de 19e eeuw werd één en ander in wetten en vormen neergeschreven door de Hongaarse arts Ignatis Von Peskely. Als jongen nam hij veranderingen waar in het oog van een uil die herstelde van een gebroken poot. Dat intrigeerde hem en zette hem aan tot verder onderzoek. Hij publiceerde zijn theorieën in 1880 en spoedig daarna voegde de Zweedse arts Nils Liddenkwisk zijn ervaringen daaraan toe.

De theorieën vonden veel weerklank in Duitsland en de eerste topografische kaarten van de iris werden samengesteld.

De Franse arts en professor Jossin, die als de pionier van de hedendaagse Iridologie wordt beschouwd, tekende nieuwe iridologische kaarten die tot op vandaag veelvuldig worden gebruikt.

Iriscopie is het bekijken van de iris om zo tot een hulpdiagnose te komen. Iridologie is de wetenschap die dit fenomeen bestudeert. Iridologen gaan ervan uit dat je ogen je hele lichaam reflecteren. Je kunt hen wel vergelijken met voetreflexologen, die het lichaam bekijken op basis van de voeten.

Vlekken, stipjes, verkleuringen, witte of zwarte lijntjes, het kan allemaal op problemen of verstoringen in je lichaam wijzen. Zelfs erfelijke ziekten en emotionele en gezondheidsproblemen zouden van onze ogen af te lezen zijn.

Het linkeroog correspondeert met de linkerkant van het lichaam en zegt iets meer over ons verleden. Het rechteroog correspondeert met de rechterkant en verwijst naar de toekomst.

De iris wordt onderverdeeld in verschillende ringen en sectoren. Over het algemeen situeren de bovenste organen en lichaamsdelen zich boven in de irissectoren, en de onderste onderin.

De lichaamssystemen zoals spijsvertering en bloedsomloop, zenuwstelsel, lymfe, klieren en organen, spieren skelet en huid, zijn in zes ringen rondom de pupil gerangschikt.

Iridologen onderzoeken de iris met een iriscoop. Dit is een lampje met vergrootglas of maken een foto of dia die uitvergroot wordt.

Op deze manier komen ze niet alleen tot een hulpdiagnose, die een bestaande diagnose kan bevestigen of ondersteunen, maar ook tot een algemeen beeld over erfelijke aanleg en voorbestemdheid.

In België zijn er slechts enkele artsen die Iridologie beoefenen. Dat zijn meestal natuurgeneeskundigen omdat de methode naadloos aansluit met hun manier van werken.

“Een klassieke diagnose stelt symptomen vast en daarop wordt de behandeling geënt. Wij proberen de diepere oorzaken te achterhalen” dat zegt Georges Braem, natuurgeneeskundige en docent aan de Europese Academie voor Complementaire Gezondheidszorg.

“Het bestuderen van de iris is daarbij een belangrijk hulpmiddel omdat je in de iris vaak aanwijzingen vindt van wat je patiënt in aanleg heeft. Deze manier om tot een diagnose te komen werkt goed bij vage klachten, waar de klassieke geneeskunde niet altijd een antwoord op vindt, omdat er geen uitgesproken ziektebeeld is. Als wij met behulp van iriscopie iemands erfelijke voorbestemdheid kunnen constateren, zullen we proberen te vermijden dat die voorbestemdheid ooit actueel wordt.”

“Iemand met iristekens die duiden op een zwakke maag hoeft nog geen maagproblemen. Wij behandelen de patiënt preventief. We geven hem voedingsadvies en sporen hem aan om gezonder te leven. Geven de tekens echter aan dat de maagproblemen snel zullen ontaarden in een maagzweer, dan verwijzen we meteen door naar een arts voor een klassieke diagnose. Is die eenmaal gesteld, dan kunnen we de patiënt verder op een natuurgeneeskundige manier ondersteunen in zijn genezingsproces. Ik hoed mij er wel voor om een ernstige voorbestemdheid als kanker of een verzwakt hart mee te delen want dat schept angst en angst maakt ons ziek.”

Iriscopie mag dan heel wat informatie geven, toch sluit dit geen labonderzoeken uit. Braem zegt: “ik kan in de pupil wel zien dat teveel cholesterol of glucose door het lichaam wordt aangemaakt, maar alleen een labonderzoek kan dit teveel aan cholesterol of glucose meten.”

Dat iriscopie de klassieke geneeskunde niet uitschakelt, bevestigt ook dokter Bonne. Hij is arts en iridoloog en geeft les aan kinesisten, osteopaten en natuurkundigen. In zijn praktijk worden patiënten met homeopathie, voedingssupplementen, kruiden– en plantenpreparaten en acupunctuur behandeld. “Iriscopie mag geen andere onderzoeken uitsluiten. Het is een hulpmiddel dat een al bestaande diagnose kan bijsturen, vervolledigen of bevestigen. Beschouw het als een soort postbus waarin je allerlei berichten over je patiënt kunt lezen. De tekens zijn aankondigers van een mogelijke kwaal van een zwak orgaan. Al vanaf onze geboorte staan er tekens in onze iris: die zijn en blijven onveranderlijk. Let wel: zwakke punten of lacunes op zeg maar de lever of hartplek, duiden niet per definitie op een toekomstige levercyrose of hartinfarct. Het zijn alarmbelletjes die je in de gaten moet houden.”

Bij een consult bekijk ik de irissen van mijn patiënt altijd op een uitvergrote dia. Ik kom vaak dingen te weten die mijn patiënt me niet heeft verteld. Bij iriscopie ligt het accent dus duidelijk op preventie. Mogelijke problemen in de toekomst kunnen vermeden worden door een volledige aanpak van lichaam en geest. Het irisonderzoek maakte deel uit van een volledig consult. Na bevraging van de patiënt onderzoekt de arts of natuurkundige de irissen met een iriscoop die de iris tot wel 50 keer vergroot. Op die manier worden zelfs de kleinste afwijkingen of onregelmatigheden opgemerkt. Het onderzoek gaat snel en is pijnloos.”

“Je moet degelijk opgeleid zijn om bepaalde tekens te kunnen interpreteren. Een afwijking in de iris hoeft geen onheilsteken te zijn.. Ga dus niet zelf op onderzoek uit: u zou zich nodeloos kunnen verontrusten.”

Iriscopie is een eenvoudige, pijnloze techniek om een hulpdiagnose te kunnen stellen. Het onderzoek duurt enkele minuten. Iriscopie kan tijdig voorbestemde kwalen opsporen en zo heel wat leed voorkomen. Iridologen zijn vaak natuurgeneeskundigen die de vastgestelde kwalen behandelen met voedingsadvies, voedingssupplementen, massages, aromatherapie en vele andere.

Uw lichaam wordt holistisch benaderd. Niet alleen de symptomen, ook en vooral de oorzaken worden aangepakt om zo uw lichaam op een zachte manier bij te sturen of te genezen.

Als u niet bij een arts-iridoloog terecht kunt, kies dan voor een gediplomeerd natuurgeneeskundige. U kunt hiervoor adressen opvragen bij de beroepsvereniging voor gezondheidstherapeuten op het nummer 016-44 36 95 of 03-322 58 58.

Bron: Fit en Gezond, Februari 2001

Algemene informatie over iriscopie

Iriscopie, ook wel bekend als iridologie, is een alternatieve diagnostische techniek die beweert dat de patronen, kleuren en structuren van de iris van het oog informatie kunnen onthullen over de gezondheidstoestand van het hele lichaam. Hoewel het niet wetenschappelijk is bewezen en geen vervanging kan zijn voor traditionele medische diagnosemethoden, blijft het een interessant en controversieel onderwerp binnen de wereld van complementaire en alternatieve geneeskunde.

Hoe werkt een iriscopie?

Iridologen geloven dat de iris, het gekleurde deel van het oog, een soort ‘kaart’ is die informatie bevat over de organen, weefsels en systemen van het lichaam. Verschillende delen van de iris zouden overeenkomen met verschillende lichaamsdelen en -systemen. Door de kleur, vorm, lijnen en andere kenmerken van de iris te bestuderen, proberen iriscopisten mogelijke gezondheidsproblemen te identificeren.

Tijdens een iriscopie-sessie onderzoekt de iriscopist de ogen van een persoon met behulp van een iriscoop, een speciaal apparaat met een vergrootglas en lichtbron. De iriscopist kan de patronen en kleuren van de iris bekijken en aandacht besteden aan eventuele afwijkingen, vlekken, lijnen, verkleuringen en andere kenmerken.

Iriszones en hun betekenis

De iris wordt vaak verdeeld in verschillende zones, ringen en sectoren, elk geassocieerd met bepaalde organen en lichaamssystemen. Een veelvoorkomende indeling omvat:

De structuurzone: Deze zone bevindt zich in het midden van de iris en wordt geassocieerd met het zenuwstelsel en de ruggengraat.
De organenzone: Deze zone omringt de structuurzone en correspondeert met specifieke organen en systemen, zoals het hart, de longen, de lever, de nieren, enzovoort.
De eliminatiezone: Gelegen aan de buitenrand van de iris, wordt dit gebied in verband gebracht met de eliminatieprocessen van het lichaam, zoals de darmen en nieren.
De lymfezone: Deze zone bevindt zich tussen de organen- en eliminatiezone en vertegenwoordigt het lymfestelsel.

De kleurveranderingen, lijnen en patronen in deze zones zouden volgens iriscopisten informatie kunnen bieden over de gezondheidstoestand van de bijbehorende organen en systemen.

Kritiek en beperkingen

Hoewel iriscopie interessant klinkt, is het belangrijk om de beperkingen en kritiek te begrijpen die ermee gepaard gaan:

Gebrek aan wetenschappelijk bewijs: Er is onvoldoende wetenschappelijk bewijs om de beweringen van iriscopie te ondersteunen. De connectie tussen specifieke iriskenmerken en gezondheidsproblemen is niet wetenschappelijk vastgesteld.
Subjectiviteit: Interpretaties van iriscopie kunnen sterk variëren tussen verschillende iriscopisten. Er zijn geen gestandaardiseerde richtlijnen voor interpretatie.
Natuurlijke variatie: De kleur en patronen van de iris variëren van persoon tot persoon, en sommige kenmerken zijn simpelweg het gevolg van natuurlijke genetische variatie.
Gezondheidsdiagnose: Iriscopie kan de traditionele medische diagnosemethoden niet vervangen. Het negeren van reguliere medische behandelingen kan gevaarlijk zijn.

Toepassing

Binnen de wereld van iriscopie zijn er verschillende benaderingen en methoden die iriscopisten kunnen gebruiken bij het bestuderen van de iris. Enkele belangrijke aspecten van hoe iriscopie wordt toegepast, zijn onder andere:

Irisfoto’s en beeldanalyse: Naast het direct observeren van de iris met een iriscoop, maken sommige iriscopisten gebruik van geavanceerde technologie, zoals digitale camera’s, om gedetailleerde foto’s van de iris te maken. Deze beelden worden vervolgens geanalyseerd met behulp van software die bepaalde kenmerken en patronen in kaart brengt.
Onderzoek van kleur en structuur: Iriscopisten letten op de kleur van de iris, variaties in kleur en eventuele verkleuringen. Ze observeren ook de aanwezigheid van lijnen, vlekken, vlekjes en andere patronen in de iris. Deze kenmerken worden geïnterpreteerd in relatie tot mogelijke gezondheidsproblemen.
Voorgeschiedenis en symptomen: Voorafgaand aan een iriscopie-sessie kan de iriscopist informatie verzamelen over de medische voorgeschiedenis van de persoon, evenals huidige symptomen en klachten. Hoewel deze informatie niet direct wordt afgelezen van de iris, kan het de iriscopist helpen om specifieke gebieden van de iris te onderzoeken.
Interpretatie: Het interpreteren van irispatronen en kleuren is een complexe taak die afhankelijk is van de kennis en ervaring van de iriscopist. Er zijn geen uniforme normen voor interpretatie, en verschillende iriscopisten kunnen tot verschillende conclusies komen op basis van dezelfde iris.
Combinatie met andere therapieën: Iriscopie wordt vaak gebruikt als onderdeel van een holistische benadering van gezondheid. Iridologen kunnen aanvullende therapieën aanbevelen, zoals voedingsadvies, kruiden, supplementen, massage, acupunctuur en meer, op basis van hun interpretaties van de iris.

Waar vind je iridologen?

Iridologen kunnen verschillende achtergronden hebben, zoals natuurgeneeskunde, complementaire geneeskunde, homeopathie en meer. Ze kunnen in klinieken of privépraktijken werken. Het is belangrijk om bij het kiezen van een iriscopist te letten op hun opleiding, ervaring en reputatie. Veel iriscopisten zijn lid van beroepsverenigingen voor alternatieve geneeskunde.

Voorzichtigheid en overleg met medische professionals

Mensen die geïnteresseerd zijn in iriscopie moeten zich bewust zijn van de beperkingen en de mogelijk controversiële status van deze praktijk. Het is belangrijk om te onthouden dat iriscopie geen traditionele medische diagnosemethoden kan vervangen en dat het geen wetenschappelijk bewijs heeft om zijn effectiviteit te ondersteunen.

Voordat je besluit om iriscopie te ondergaan of te verkennen, is het raadzaam om met een gekwalificeerde medische professional te overleggen. Medische aandoeningen moeten worden beoordeeld en behandeld door opgeleide artsen, en het negeren van medisch advies kan gevaarlijk zijn.

Conclusie

Iriscopie blijft een intrigerende en veelbesproken praktijk binnen de alternatieve geneeskunde. Terwijl sommige mensen er baat bij kunnen hebben als aanvulling op hun gezondheidszorg, moeten personen voorzichtig zijn en altijd samenwerken met medische professionals voor nauwkeurige diagnose en behandeling. Het begrijpen van de theoretische basis, methoden en beperkingen van iriscopie is essentieel voordat je besluit om deze benadering van gezondheid te verkennen.

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 6 april 2024 – 04:34