Oorzaken en gevolgen van geweigerde hulp aan blinden en slechtzienden

Inhoudsopgave

1 Waarom kunnen mensen niet altijd hulp bieden aan blinden en slechtzienden?
2 Waarom willen en/of durven mensen niet altijd hulp bieden aan blinden en slechtzienden?
3 Gevolgen van het niet krijgen van nodige hulp
- 3.1 Fysieke gevolgen
- 3.2 Mentale gevolgen
4 Hoe blinden en slechtzienden kunnen omgaan met geweigerde hulp
5 Hoe blinden en slechtzienden kunnen reageren op geweigerde hulp
6 Meer informatie

Waarom kunnen mensen niet altijd hulp bieden aan blinden en slechtzienden?

Het niet kunnen aanbieden van hulp aan blinden en slechtzienden komt niet altijd voort uit desinteresse, maar soms uit praktische beperkingen die buiten iemands controle liggen:

Tijdsgebrek

Mensen hebben vaak drukke schema’s en kunnen het gevoel hebben dat ze geen tijd hebben om te helpen, zelfs als ze dat zouden willen. Dit kan vooral gelden voor situaties waarin hulp mogelijk wat meer tijd vergt, zoals het begeleiden van iemand in een drukbevolkte winkel met personeelsgebrek.

Eigen beperkingen

Mensen kunnen zelf fysieke beperkingen of gezondheidsproblemen hebben die hen verhinderen om actieve hulp te bieden aan anderen. Dit kan variëren van mobiliteitsbeperkingen tot medische aandoeningen.

Voorbeeld: Je hebt een blessure aan je armen en kunt daardoor geen fysieke ondersteuning bieden bij het oversteken van de straat, zelfs als je dat graag zou willen.

Fysieke onmogelijkheid

Soms kan de omgeving of de situatie het fysiek onmogelijk maken om hulp te bieden aan blinden en slechtzienden. Bijvoorbeeld als iemand zich op een plek bevindt waar je niet bij kunt komen of als de omstandigheden te gevaarlijk zijn.

Voorbeeld: Je ziet iemand die hulp nodig heeft bij het zoeken van de weg in een drukke menigte, maar je kunt niet dicht genoeg bij hen komen vanwege de drukte.

Onbekendheid met de omgeving

In sommige situaties kunnen mensen de omgeving niet goed kennen en daardoor niet weten hoe ze effectief hulp kunnen bieden aan iemand met een visuele beperking.

Voorbeeld: Je bent op reis en bevindt je in een onbekende stad, waardoor je niet zeker weet hoe je de persoon met een visuele beperking het beste kunt helpen bij het vinden van bezienswaardigheden.

Waarom willen en/of durven mensen niet altijd hulp bieden aan blinden en slechtzienden?

Overbelasting

Mensen kunnen soms al overbelast zijn door hun eigen verantwoordelijkheden en stressvolle situaties. Dit kan het moeilijk maken om ook nog eens hulp aan anderen te bieden.

Voorbeeld: Je hebt een drukke dag gehad en je voelt je uitgeput, waardoor het lastig is om nog meer energie te investeren in het bieden van hulp.

Onzichtbare beperkingen

Mensen kunnen terughoudend zijn om hulp aan te bieden omdat ze de visuele beperking van iemand mogelijk niet direct herkennen. Als iemand geen traditionele tekenen van een visuele beperking vertoont, kan het voor anderen lastig zijn om te bepalen of hulp nodig is.

Voorbeeld: Je ziet iemand die ogenschijnlijk normaal loopt en denkt dat ze geen hulp nodig hebben, zonder te beseffen dat ze een visuele beperking hebben die hen moeite kan laten hebben met het navigeren in drukke omgevingen.

Persoonlijke ruimte en privacy

Sommige mensen willen de persoon met een visuele beperking niet het gevoel geven dat ze hun persoonlijke ruimte binnendringen of hun privacy schenden. Ze kunnen aarzelen om hulp aan te bieden uit angst om zich ongepast te gedragen.

Voorbeeld: Je ziet iemand die hulp zou kunnen gebruiken bij het vinden van een specifiek gebouw, maar je wilt niet te dichtbij komen en hun ruimte binnendringen.

Eigen ongemak

Soms kan het aanbieden van hulp aan iemand met een visuele beperking herinneringen oproepen aan hun eigen kwetsbaarheid of aan moeilijke ervaringen met mensen met vergelijkbare beperkingen.

Voorbeeld: Je hebt persoonlijke herinneringen aan iemand met een visuele beperking in je leven en voelt een zekere mate van ongemak wanneer je geconfronteerd wordt met vergelijkbare situaties.

Sociale ongemakkelijkheid

Mensen kunnen zich ongemakkelijk voelen bij interacties met anderen, vooral als ze niet weten hoe ze moeten reageren op iemands blind- of slechtziendheid. Dit kan leiden tot terughoudendheid om hulp aan te bieden.

Voorbeeld: Je weet niet zeker hoe je moet communiceren met iemand die blind is en bent bang dat je iets verkeerds zult zeggen, dus je vermijdt het helemaal.

Onzekerheid

Mensen kunnen bang zijn om onbedoeld iets verkeerds te doen, zoals de verkeerde richting aanwijzen of de persoon met een visuele beperking beledigen. Deze onzekerheid kan ertoe leiden dat ze helemaal geen hulp aanbieden.

Voorbeeld: Stel je voor dat je iemand met een witte stok ziet en twijfelt of je hen moet aanbieden om te helpen oversteken. Je zou kunnen denken dat ze wellicht boos kunnen worden als je het verkeerd aanpakt.

Persoon loopt met witte stok op straat

Gebrek aan kennis

Een gebrek aan begrip over hoe iemand blind of slechtziend dagelijkse taken uitvoert, kan leiden tot het idee dat hulp niet nodig is. Mensen denken soms dat de visueel beperkte persoon wel zelf zal aangeven als ze hulp nodig hebben.

Voorbeeld: Je ziet iemand met een visuele beperking in een supermarkt en denkt dat ze het wel alleen zullen redden bij het vinden van hun boodschappen, zonder te beseffen dat ze misschien hulp kunnen gebruiken bij het lokaliseren van specifieke artikelen.

Angst om ongemakkelijkheid te creëren

Sommige mensen vrezen dat het aanbieden van hulp als opdringerig kan worden ervaren. Ze willen de privacy en onafhankelijkheid van blinden en slechtzienden respecteren en niet inbreuk maken.

Voorbeeld: Je ziet iemand die moeite heeft om een bepaalde plek te vinden, maar je aarzelt om te vragen of je kunt helpen omdat je niet zeker weet of ze het als betuttelend zullen ervaren.

Onbekendheid met hulpverlening

Soms zijn mensen simpelweg niet bekend met de juiste manieren om hulp te bieden aan mensen met een visuele beperking. Ze kunnen bang zijn om iets verkeerd te doen en de situatie mogelijk te verergeren.

Voorbeeld: Je weet niet zeker hoe je een persoon met een visuele beperking op een drukke plek kunt begeleiden en voelt je onzeker over hoe je moet handelen.

Sociale normen en etiquette

Mensen kunnen terughoudend zijn om hulp aan te bieden omdat ze geloven dat het onbeleefd kan zijn om zichzelf op te dringen. Ze willen de ander niet het gevoel geven dat ze afhankelijk zijn.

Voorbeeld: Je hebt geleerd dat het ongepast kan zijn om vreemden ongevraagd te helpen, en je wilt de persoon met een visuele beperking niet in verlegenheid brengen.

Sociale druk en peer pressure

Soms voelen mensen zich onder druk gezet om zich aan te passen aan de reacties van anderen om hen heen. Als ze denken dat hun acties opvallen of kritiek kunnen uitlokken, kunnen ze terughoudend zijn om hulp te bieden.

Voorbeeld: Je bent met vrienden die sceptisch kunnen reageren als je hulp aanbiedt aan iemand met een visuele handicap, dus je besluit om niets te zeggen.

Eerdere ervaringen

Persoonlijke ervaringen in het verleden, zowel positief als negatief, kunnen van invloed zijn op hoe mensen reageren op situaties waarin hulp nodig is. Eerdere interacties kunnen hun houding beïnvloeden.

Voorbeeld: Je hebt ooit hulp aangeboden aan iemand met een visuele beperking en kreeg een negatieve reactie, dus je bent nu terughoudend om het opnieuw te proberen.

Gevolgen van het niet krijgen van nodige hulp

Het niet krijgen van de gevraagde hulp kan fysieke en mentale gevolgen hebben voor blinde en slechtziende personen. Deze gevolgen kunnen variëren afhankelijk van de situatie en de specifieke behoeften van de persoon. Hier zijn enkele mogelijke fysieke en mentale gevolgen:

Fysieke gevolgen

Fysiek gevaar

Het ontbreken van de juiste begeleiding en ondersteuning kan leiden tot fysiek gevaar voor mensen met een visuele beperking. Ze kunnen moeite hebben om obstakels te vermijden, veilig over te steken of de weg te vinden in drukke omgevingen.

Ongevallen

Wanneer mensen geen hulp krijgen wanneer ze hun weg zoeken op onbekende of gevaarlijke plaatsen, kan het risico op ongevallen vergroten. Dit kan variëren van struikelen en vallen tot het verzeild raken in gevaarlijke situaties.

Verlies van onafhankelijkheid

Het gebrek aan ondersteuning kan de onafhankelijkheid van mensen met een visuele beperking verminderen. Ze kunnen zich beperkt voelen in hun vermogen om dagelijkse taken zelfstandig uit te voeren.

Mentale gevolgen

Frustratie en stress

Wanneer mensen de nodige hulp niet krijgen, leidt dit mogelijk tot frustratie en stress. Mensen met visuele beperkingen kunnen zich overweldigd voelen door de uitdagingen om hun weg te vinden in een visueel gerichte wereld zonder de juiste ondersteuning.

Gevoelens van isolement

Het gebrek aan hulp kan leiden tot gevoelens van isolatie en eenzaamheid. Mensen kunnen het gevoel hebben dat anderen hen niet begrijpen of ondersteunen, wat kan bijdragen aan een gevoel van afstandelijkheid.

Verlies van zelfvertrouwen

Het niet kunnen krijgen van de benodigde hulp kan het zelfvertrouwen van mensen met visuele beperkingen aantasten. Ze kunnen gaan twijfelen aan hun vermogen om zelfstandig deel te nemen aan de samenleving.

Angst voor nieuwe situaties

Het gebrek aan ondersteuning kan leiden tot angst voor nieuwe en onbekende situaties. Mensen kunnen aarzelen om nieuwe plaatsen te verkennen of nieuwe activiteiten uit te proberen uit angst dat ze zichzelf in gevaar zouden kunnen brengen.

Neerslachtigheid

De cumulatieve effecten van het constant worstelen zonder voldoende hulp kunnen leiden tot depressieve gevoelens. Mensen kunnen zich hopeloos en machteloos voelen als ze het gevoel hebben dat hun behoeften niet worden begrepen of aangepakt.

Hoe blinden en slechtzienden kunnen omgaan met geweigerde hulp

Om effectief om te gaan met de terughoudendheid van anderen om hulp aan te bieden, kunnen blinden en slechtzienden de volgende benaderingen overwegen:

Open communicatie

Neem het initiatief om vriendelijk en duidelijk aan te geven wanneer je hulp nodig hebt. Door open te zijn over je behoeften, maak je het anderen gemakkelijker om te begrijpen hoe ze kunnen helpen.

Voorbeeld: Als je merkt dat je de straat moet oversteken en je weet dat je dit veiliger kunt doen met assistentie, kun je iemand vragen: “Zou je me alsjeblieft willen helpen oversteken?”

Educatie

Neem de tijd om mensen kort en vriendelijk uit te leggen hoe ze het beste kunnen helpen. Dit kan variëren van het aanbieden van een arm om op te leunen tijdens het lopen tot het beschrijven van de omgeving.

Voorbeeld: Als iemand je vraagt hoe ze je kunnen helpen, kun je uitleggen: “Als we een drukke straat naderen, zou ik het op prijs stellen als je me aanbiedt om mijn arm vast te houden terwijl we oversteken.”

Dankbaarheid tonen

Wees altijd dankbaar en toon oprechte waardering wanneer iemand hulp aanbiedt of verleent. Dit creëert een positieve interactie en moedigt anderen aan om in de toekomst te helpen.

Voorbeeld: Als iemand je helpt om een voorwerp te vinden, kun je vriendelijk zeggen: “Dank je wel voor je hulp. Het maakt mijn dag zoveel gemakkelijker.”

Hoe blinden en slechtzienden kunnen reageren op geweigerde hulp

Wanneer je hulp vraagt en deze wordt geweigerd, kun je de volgende stappen ondernemen:

Blijf respectvol

Blijf rustig en beleefd, zelfs als hulp wordt geweigerd. Laat je niet ontmoedigen door de afwijzing.

Voorbeeld: Als iemand je aanbod om te helpen vriendelijk afwijst, glimlach dan en zeg: “Bedankt voor je begrip.”

Toon begrip

Probeer te begrijpen dat mensen soms aarzelen uit onzekerheid of andere redenen. Toon begrip voor hun perspectief.

Voorbeeld: Als iemand aangeeft dat ze zich ongemakkelijk voelen bij het aanbieden van hulp, kun je antwoorden: “Dat begrijp ik helemaal, en ik waardeer je openheid.”

Bedank toch

Bedank de persoon voor hun eerlijke reactie en tijd. Laat zien dat je hun overweging waardeert, zelfs als hulp op dat moment niet mogelijk is.

Voorbeeld: Als iemand zegt dat ze niet kunnen helpen, antwoord dan met: “Dank je wel voor je eerlijkheid en voor het overwegen van mijn verzoek.”

Bied alternatieven

Als je denkt dat er nog steeds mogelijkheden zijn voor hulp, kun je vriendelijk vragen of er andere manieren zijn waarop ze zouden kunnen bijdragen zonder zich ongemakkelijk te voelen.

Voorbeeld: Als iemand aangeeft dat ze niet kunnen helpen met een specifiek verzoek, kun je vragen: “Zou een andere manier van hulp aanbieden voor jou comfortabeler zijn?”

Meer informatie

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 3 april 2024 – 06:31

Hulp(middelen) & Ondersteuning