Blind of slechtziend: Navigatieproblemen in (medische) wachtkamers

Medische zorg is belangrijk voor iedereen, maar het kan extra lastig zijn voor mensen die slechtziend of blind zijn. Als je in een wachtkamer zit en je wordt door een zorgverlener geroepen, kan het lastig zijn om deze persoon terug te vinden als hij of zij daarna meteen verdwijnt in de gang of consultatieruimte. Dit kan onder andere leiden tot verwarring en onzekerheid over waar ze naartoe moeten gaan. In dit artikel wordt belicht waarom blinde en slechtziende personen navigatie- en oriëntatieproblemen kunnen hebben wanneer ze uit de wachtzaal worden geroepen. Vervolgens komen enkele psychische, sociale, emotionele en praktische gevolgen van deze situatie aan bod. Tot slot worden enkele tips voor zowel zorgverleners als voor blinden en slechtzienden aangereikt om deze situatie te verbeteren.

Inhoudsopgave

1 Waarom is dit lastig voor blinden en slechtzienden?
2 Impact van navigatieproblemen in medische instellingen
3 Tips voor zorgverleners
4 Tips voor blinden en slechtzienden
5 Meer informatie

Waarom is dit lastig voor blinden en slechtzienden?

Blinden en slechtzienden kunnen aanzienlijke uitdagingen ondervinden bij het navigeren in medische instellingen, vooral wanneer ze worden opgeroepen vanuit de wachtkamer en de zorgverlener vervolgens verdwijnt in de gang of consultatieruimte. Dit kan leiden tot verwarring en onzekerheid over waar ze naartoe moeten gaan.

Afhankelijkheid van andere zintuigen

Blinden en slechtzienden vertrouwen sterk op hun andere zintuigen, zoals gehoor en tast, om zich in hun omgeving te oriënteren. Wanneer een zorgverlener hen roept en vervolgens verdwijnt, hebben ze geen visuele aanwijzingen om te bepalen waar de zorgverlener naartoe is gegaan. Dit kan het moeilijk maken om de juiste richting en afstand te bepalen.

Complexiteit van medische instellingen

Medische instellingen kunnen complexe omgevingen zijn met veel gangen, deuren en kamers. De meeste zorgomgevingen zijn ontworpen met visuele aanwijzingen, zoals borden, pijlen en kleurcodes. Blinden en slechtzienden hebben echter geen toegang tot deze visuele aanwijzingen, waardoor het moeilijk is om de juiste route te vinden wanneer ze niet (goed) zien (en horen) waar een zorgverlener zich bevindt. Het kan in dergelijke omgevingen bovendien vaak moeilijk zijn om obstakels te vermijden, zoals meubels, infozuilen of medische apparatuur, die mogelijk in de weg kunnen staan.

Hoog geluidsniveau

Het geluidsniveau in medische instellingen kan hoog zijn, wat het moeilijk kan maken om auditieve aanwijzingen te gebruiken voor oriëntatie. Het geluid van andere patiënten, medische apparatuur en aankondigingen kan het moeilijk maken om de richting van de stem van de zorgverlener te bepalen.

Slechte verlichting

Daarnaast kunnen gangpaden en consultatieruimtes vaak donker of slecht verlicht zijn, waardoor het lastig is om je weg te vinden als je slechtziend bent.

Beperkte oriëntatie door gehoor

Blinden en slechtzienden zijn sterk afhankelijk van hun gehoor voor oriëntatie. Wanneer een zorgverlener hen roept en vervolgens snel verdwijnt, kan het moeilijk zijn om de richting van het geluid te bepalen en de zorgverlener te volgen.

Afhankelijkheid van begeleiding

Mensen met een visuele beperking zijn vaak afhankelijk van begeleiding om zich door onbekende omgevingen te verplaatsen. Als zorgverleners snel verdwijnen, kan het ontbreken van begeleiding leiden tot desoriëntatie.

Impact van navigatieproblemen in medische instellingen

Psychische gevolgen

Het kan voor blinden en slechtzienden een verwarrende en stressvolle ervaring zijn om een zorgverlener terug te vinden die ze in een wachtkamer hebben geroepen. Ze kunnen zich angstig, geïsoleerd of zelfs hulpeloos voelen. Dit kan leiden tot een aantal psychische gevolgen, zoals:

Angststoornissen
Depressie: Aanhoudende moeilijkheden bij het vinden van zorgverleners kunnen leiden tot gevoelens van hulpeloosheid en isolatie, wat op zijn beurt kan bijdragen aan depressieve gevoelens.
Laag zelfbeeld
Sociale isolatie
Onzekerheid over de situatie: Het roepen van de naam en vervolgens het verdwijnen van de zorgverlener kan onzekerheid creëren bij mensen met een visuele beperking. Ze weten mogelijk niet waar ze naartoe moeten gaan en kunnen aarzelen om te bewegen uit angst voor desoriëntatie.
Frustratie en stress: Het herhaaldelijk ervaren van moeilijkheden bij het lokaliseren van zorgverleners kan leiden tot frustratie en stress. Het constant moeten lopen in complexe omgevingen zonder visuele aanwijzingen kan psychisch belastend zijn.
Angst voor onzekerheid: Het gebrek aan zekerheid over waar te gaan en hoe de zorgverlener te vinden, kan angst veroorzaken. De onzekerheid kan de algehele psychologische welzijn van personen met een visuele handicap aantasten.
Afgenomen zelfvertrouwen: Herhaaldelijke situaties waarin ze zich verloren voelen, kunnen het zelfvertrouwen van blinden en slechtzienden verminderen. Dit kan een impact hebben op hun algemene psychische veerkracht.

Sociale gevolgen

Als blinden en slechtzienden moeite hebben om zorgverleners terug te vinden, kan dit hun sociale leven beïnvloeden. Ze kunnen meer aarzelen om (alleen) naar medische afspraken te gaan, omdat ze weten dat ze het moeilijk zullen hebben om zich te oriënteren. Dit kan leiden tot een verminderde toegang tot gezondheidszorg en tot een verminderde kwaliteit van leven.

Emotionele gevolgen

Het kan voor blinden en slechtzienden een emotioneel vernederende ervaring zijn om een zorgverlener terug te vinden die ze in een wachtkamer hebben geroepen. Ze kunnen zich afgewezen of onzichtbaar voelen. Dit kan leiden tot een aantal emotionele gevolgen, zoals:

Woede
Verdriet
Schuldgevoel
Verlies van zelfstandigheid: De afhankelijkheid van anderen voor eenvoudige navigatie in een zorgomgeving kan het gevoel van zelfstandigheid aantasten. Dit verlies kan leiden tot emotionele uitdagingen.

Praktische gevolgen

De praktische gevolgen van het lastig zijn om zorgverleners terug te vinden voor blinden en slechtzienden kunnen variëren, afhankelijk van de specifieke situatie. Hier zijn enkele voorbeelden:

De persoon kan te laat komen voor zijn of haar afspraak.
De persoon kan moeite hebben om de juiste informatie te krijgen van de zorgverlener.
De persoon kan zich ongemakkelijk of zelfs onveilig voelen.

In het ergste geval kan het zelfs leiden tot een medische noodsituatie. Als een blinde of slechtziende persoon bijvoorbeeld moeite heeft om een zorgverlener terug te vinden die hem of haar moet helpen met een medische noodsituatie, kan dit leiden tot vertraging in de behandeling en verergering van de situatie.

Tips voor zorgverleners

Hier zijn een aantal tips voor zorgverleners om het makkelijker te maken voor slechtziende of blinde mensen om ze terug te vinden:

Noem je naam en functie duidelijk en luid.
Wacht tot de persoon die je hebt geroepen je heeft gezien voordat je weggaat.
Wacht op respons: Wacht even na het roepen om ervoor te zorgen dat de persoon met visuele beperking reageert en zich kan oriënteren voordat je verder gaat.
Persoonlijke begeleiding: Ga indien mogelijk naar de wachtzaal zelf toe, roep daar de naam van de patiënt om, en begeleid de patiënt persoonlijk naar de consultatieruimte.
Duidelijke communicatie: Zorgverleners moeten duidelijk communiceren bij het roepen van patiënten. Geef specifieke aanwijzingen, zoals “rechtdoor” of “linksaf bij de deur.”
Aanpassingen in de omgeving: Overweeg om aanpassingen in de omgeving te maken, zoals tactiele vloermarkeringen, een goede verlichting, obstakelvrije ruimtes, … om de navigatie te vergemakkelijken.

Als je een consultatieruimte ingaat, zeg dan waar je je bevindt.

Tips voor blinden en slechtzienden

Hier zijn een aantal tips voor slechtziende of blinde mensen om het makkelijker te vinden naar de zorgverlener die hen heeft geroepen:

Communiceer je behoeften: Aarzel niet om aan te geven dat je begeleiding nodig hebt aan de (info)balie. Je kan daar al aangeven dat de zorgverlener je persoonlijk moet begeleiden vanuit de wachtruimte. Zorgverleners zijn er om te helpen.
Vraag om begeleiding: Als je je niet zeker voelt over de route, aarzel dan niet om een medewerker om begeleiding te vragen.
Oriëntatie- en mobiliteitstraining: Overweeg om een oriëntatie- en mobiliteitstraining te volgen. Deze trainingen kunnen je helpen om je zelfverzekerder en onafhankelijker te voelen bij het lopen in nieuwe omgevingen.

Meer informatie

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 3 januari 2024 – 16:14

Mobiliteit