Bachelorproef ervaringen met blindengeleidehonden

Eindproduct bachelorproef

Ervaringen met blindengeleidehonden in beeld, met de focus op het welbevinden van personen met een visuele beperking.

Hoe ervaren mensen met een visuele beperking de komst van een blindengeleidehond op vlak van welbevinden?

Elise Casselman

“Hier voor jou staat niemand apart,
gewoon een vrouw, een vrouw met een hart.
Want ik hou van zon en veel licht,
een vriendelijk woord, een blij gezicht.
Andere mensen weten soms niet,
heb je hulp nodig of niet.
Wees niet bang, spreek ons toch aan,
een warme stem kleurt ons bestaan.
Maar de wereld is veel te klein,
je huis, je werk, de bus, tram of trein.
Maar het duister laat je nooit gaan,
wie blind is, die zal mij verstaan.
Elke dag een nieuw begin,
een lach, een traan, een herinnering.
Neem mijn hand, geef me een zoen
Ik hou van jou, veel meer als toen…”
~ ED 1

Beste lezer,

Uit onderzoek blijkt dat een visuele beperking één van de meest ernstige zintuigelijke beperkingen is. Veel mensen ervaren het plotselinge verlies van het visueel vermogen als zeer ingrijpend en psychologische problemen blijken vaak achteraf de kop op te steken. Veelal vloeien klachten niet direct voort uit de visuele beperking zelf, maar uit de daaraan verbonden beperkingen (Rashiti & Zahiti, 2017).

Een blindengeleidehond is een hulpmiddel waar blinde en slechtziende personen gebruik van kunnen maken. Ze duiken steeds vaker op in ons straatbeeld, maar toch blijkt er nog een grote onbekendheid te zijn rond deze fantastische dieren (Miske, 2014).

“Als ik het geweten had, ik zou het al veel vroeger gedaan hebben.” ~ ED 1
“Ik wist ook niet wat het was, tot ik bij Vrienden der Blinden ben gaan werken.” ~ ED 2
“Er zijn nog altijd mensen die niet weten waarom. Oei heeft hij iets aan zijn rug, omdat hij dat harnas heeft.” ~ ED 4
“Een hond kan veel doen, maar er is weinig informatie over” ~ ED 5

Blindengeleidehonden leggen een lange weg af om te bekomen wat ze zijn. Het is dan ook van zeer groot belang dat de honden bij de juiste baasjes terecht komen. Dit kan enkel bekomen worden als personen met een visuele beperking een goede weerspiegeling krijgen van de realiteit, zodat correcte verwachtingen kunnen gesteld worden en zo een weloverwogen en gefundeerde beslissing kan genomen worden.

Zes ervaringsdeskundigen werden via een interview bevraagd over hun beleving met de blindengeleidehond. Via deze ervaringen wordt een antwoord gegeven op volgende onderzoeksvraag: “Wat brengt de komst van een blindengeleidehond teweeg op vlak van welbevinden bij mensen met een visuele beperking, dit met als doel een realistisch beeld te scheppen zodat ‘lotgenoten’ een weloverwogen keuze kunnen maken?”.

Welbevinden kan op verschillende manieren gedefinieerd worden. Steeds komt het op het volgende neer: ‘het goed in je vel voelen’ en ‘tevreden zijn met jouw leven’ (de Bruijn, 2013). Het uitgebreide begrip kan opgedeeld worden in drie aspecten: het emotioneel, psychologisch en sociaal welbevinden (Bohlmeijer, & Bolier, 2013). Op de volgende pagina’s krijgen de resultaten van het onderzoek een plaats, ook hierin wordt dit onderscheid verder gevolgd.

Ik wens u alvast een aangename en leerrijke leeservaring toe, Elise Casselman.

Het emotioneel welbevinden

Zelfvertrouwen

Zelfvertrouwen is, zoals het woord zelf al zegt, het vertrouwen dat je hebt in jezelf.

Eén ervaringsdeskundige gaf aan dat de hond geen invloed heeft gehad op haar zelfvertrouwen. Bij vier andere geïnterviewden heeft de hond hier wel een invloed op gehad. Zij gaven expliciet aan dat hun zelfvertrouwen en zelfbeeld dankzij de hond een positieve boost hebben gekregen. De hond zorgt ervoor dat je minder tegen iets aanloopt, wat ervoor zorgt dat je minder blauwe plekken en kapotte brillen hebt. Ook doordat je zelfstandiger en minder afhankelijk bent van anderen, stijgt het zelfvertrouwen. Verder gaf iemand aan dat zijn houding fierder en trotser is sinds hij de hond gebruikt. Met een witte stok heeft hij altijd de neiging om naar beneden te kijken, naar de grond. Met de hond daarentegen, kijkt hij voor zich. Daarnaast zorgt die zelfzekerheid ervoor dat hij een uitdaging, zoals een lange wandeltocht, durft aangaan. Naast deze positieve invloed op het zelfvertrouwen, gaf ook één ervaringsdeskundige aan dat de hond hierop een negatieve inslag heeft. De blindengeleidehond is en blijft een hulpmiddel en daar is ze eerder verlegen om. Ze voelt zich door sommige mensen raar aangekeken en er wordt een oordeel over haar geveld of ze de hond al dan niet nodig heeft. Hierdoor voelt ze zich beschaamd om de hond mee te nemen naar bijvoorbeeld een café of taverne.

“Het is heel goed voor je zelfvertrouwen. Het verandert je zelfbeeld.” ~ ED 6
“Dat is een hulpmiddel en ik ben daar toch wel een beetje verlegen om, omdat de mensen dan kijken.” ~ ED 5

Als je volledig blind bent, moet je blindelings vertrouwen op de hond. Dat is niet altijd gemakkelijk. Vier mensen gaven aan dat zij dit in het begin als een moeilijkheid ervaarden. Dit vertrouwen moet opgebouwd worden en het vertrouwen leggen bij de hond is iets dat je moet leren. Desondanks bracht één van deze vier mensen aan dat vertrouwen in de hond wel snel gelukt is.

“Ik heb dat ook moeten opbouwen zoiets.” ~ ED 3
“Dat het moeilijk is om je vertrouwen te geven aan een blindengeleidehond, in het begin, ja ja dat is.” ~ ED 6

Maar als je niet in de hond gelooft, dan wordt het moeilijk om er naar behoren mee te werken. Het vertrouwen in de blindengeleidehond is dus een belangrijke, maar niet voor iedereen een even evidente stap.

Gemoedstoestand

De gemoedstoestand van een persoon staat voor hoe iemand zich voelt voor een langere tijd. Deze bepaalt jouw humeur. Het wordt ook wel gezien als de stemming van een persoon.

Omdat het gebruik van een blindengeleidehond in het begin een aanpassing is, heeft dit ook een inslag op je gemoedstoestand. Eén persoon merkt veel angst, onzekerheid en onwetendheid op bij mensen die nog maar net leren werken met de blindengeleidehond. Maar daarna zie je er ook heel veel positieve kanten van in. De hond zorgt ervoor dat je je beter in je vel voelt en sterker in je schoenen staat. Hij doet heel veel voor je, geeft bijvoorbeeld vriendschap en plezier en kwispelt als hij blij is. Dit alles maakt jou ook blij. De hond is altijd vrolijk en altijd blij om je te zien, dat helpt als je eens een mindere dag hebt. Hij is bij wijze van spreken de eerste die goedenmorgen komt zeggen en de laatste die goedenavond zegt, hij is je kameraad. Ook het knuffelen en het contact met de hond hebben een positieve invloed. Hij vergemakkelijkt de dagelijkse sleur.

“Als je een keer een mindere dag hebt en je komt beneden en die hond kwispelt, hij is altijd tevreden of komt bij u. Dat relativeert wel. Of je kunt dat een keer knuffelen, zo een keer aanraken.” ~ ED 1

De verhoogde zelfstandigheid en zelfzekerheid die de hond biedt, zorgt ervoor dat je gelukkiger bent en een beter gemoed hebt. Gebruik je de hond echter enkel als werktuig, dan ben je er volgens één geïnterviewde minder emotioneel gebonden mee.

Voor één bepaalde ervaringsdeskundige was een blindengeleidehond een noodzaak om vooruit te kunnen, om te kunnen blijven werken. Zij is blij dat de hond er is, maar ervaart in eerste instantie niet meer vreugde of plezier dan ervoor. Zij neemt de hond mee naar haar werk, maar moet hem daar ook uitlaten. Dit ervaart ze eerder als een last. Op haar werk moet de hond zeer lang stil zitten, iets waar ze wederom moeite mee heeft. Thuis beleeft ze echter wel vreugde en plezier aan de hond. Doordat de hond blij is, word je hier zelf ook blij van.

“Ik werk acht uur op een dag, dus halfweg de dienst moet ik toch eens met die hond een plasje gaan doen. Dat zijn zoal zorgen dat ik maak van even naar dat tuinje gaan. Ik zie daar soms tegenop.” ED 3

Verder ben je nooit meer alleen op straat. Met de hond kunnen bezig zijn, bijvoorbeeld tijdens de wandelingen, wordt ervaren als een groot voordeel. De hond zorgt ook voor afleiding als je aan het wachten bent, bijvoorbeeld op de bus, waardoor de tijd veel sneller vooruit gaat.

“Je bent met twee, je hebt iemand bij u, voelt de hond aan u been. Je hebt veel minder het gevoel van alleen te zijn.” ~ ED 1

Op vlak van energie, geven 2 personen aan dat ze noch energierijker, noch energielozer zijn sinds ze de hond gebruiken. Beiden geven even later toch voorbeelden waaruit blijkt dat ze meer energie halen uit het gebruik van de hond. Door het spelen met de hond en doordat je ook bij slecht weer naar buiten moet, krijg je meer energie. Ook anderen geven aan meer energie te hebben sinds ze van de hond gebruik maken. Eveneens bij hen komt meer naar buiten gaan en daaraan verbonden meer wandelen, aan bod als een grote energieboost, wat een positieve inslag heeft op de gemoedstoestand. De wandelingen geven de gelegenheid om je hoofd leeg te maken. Je hoeft aan niets te denken en je kan je amuseren. Echter is ook hier een nadeel aan verbonden, want één persoon, die nu zijn tweede hond heeft, gaf aan dat de wandelingen, samen met de andere voordelen van de blindengeleidehond, op een keer ook weer zullen wegvallen. Naarmate de hond ouder wordt, zijn vooral lange wandelingen op een gegeven moment niet meer mogelijk. Dit kan opnieuw een groot gemis met zich meebrengen. Verder gaf, naast de eerdere ervaring, nog één andere geïnterviewde aan dat hij vroeger heel geconcentreerd moest zijn, nu doet de hond echter alles voor hem. Een derde persoon gaf daarentegen aan dat het wandelen met de hond wel veel concentratie vergt. Nog iemand anders vertelde echter dat zowel de witte stok als de hond (even) veel concentratie en energie vragen.

“Als je bij wijze van spreken geen goesting hebt, met zo’n weer, om buiten te komen, ga je toch zeggen van kijk, jas aan en ik ben toch buiten, voor de honden. Ze hebben er deugd van. Op het einde van de rit, heb je er meer deugd van gehad en heb je wel meer energie”. ~ ED 4

Tijdens vier interviews kwam het afscheid van de hond aan bod. Dat komt er sowieso en is pijnlijk. Sommige mensen kunnen hun hond houden, maar niet iedereen heeft ruimte genoeg thuis. Als je een nieuwe hond neemt, ben je op dat moment genoodzaakt om de hond die op pensioen gaat, weg te doen. Daarnaast kwam ook in één interview aan bod dat de band die je hebt met je eerste hond anders is in vergelijking met je tweede hond. Dit komt omdat de oudste hond al veel meer bewezen heeft.

“Het afscheid nemen van je hond, dat is pijnlijk.” ~ ED 1

Op vlak van gemoedstoestand heeft de hond duidelijk zowel een positieve als een negatieve invloed. Verschillende voordelen die de hond met zich meebrengt helpen het humeur op te peppen. Daarnaast zijn er ook een paar dingen waarmee je kan geconfronteerd worden, die zeker niet over het hoofd mogen gezien worden.

Stressniveau

Het stressniveau van iemand staat voor de voorspelbaarheid, controle die iemand heeft over zijn/haar leven.

Tijdens de interviews komt ook bij dit deel een verscheidenheid aan antwoorden aan bod. Op vlak van stress ondervindt men ook hier zowel voor- als nadelen.

Ten eerste is een hond een zorg bij, hij vraagt veel tijd, liefde en aandacht. Dit kwam in elk interview zeer duidelijk aan bod. Het is een levend wezen, hij neemt extra plaats in in huis, er moet voor gezorgd worden, je moet eten geven, de hond verzorgen, ervoor opstaan, enzoverder. Je kunt hem niet lang alleen laten. Verder moet je regelmatig met de hond werken, een uur tot anderhalf uur per dag is zeker aangewezen. Daarenboven moet de hond uitgelaten worden, ook op het werk. Dit is, zoals eerder duidelijk werd, niet altijd evident en kan zorgen met zich meebrengen. Maar ook op vrije dagen of wanneer het minder goed weer is, moet de hond zijn wandeling krijgen en moet je met de hond bezig zijn. Vier van de zes personen gaven aan dat je de zorg van de hond kan vergelijken met die van een kind. Het is geen witte stok die je aan de haak hangt, je moet er dag en nacht voor klaarstaan, maar de hond zal ook altijd klaarstaan voor jou. Eén geïnterviewde gaf aan zich soms overbodige zorgen te maken over de hond.

“Je moet ernaar kijken, je moet er aandacht aan geven en je moet eraan denken.” ~ ED 3
“Het is niet omdat ik de zaterdag en de zondag niet moet werken, dat die hond niet mag kijken naar jou.” ~ ED 4
“Je kunt dat niet uitschakelen en inschakelen. Een hond is er en dat blijft er.” ~ ED 6

Om door het verkeer te gaan, kan het gebruik van een hond soms stress opleveren. Door felle omgevingsgeluiden zoals vrachtwagens of het blaffen van een hond, kan je je concentratie en zo ook je oriëntatie verliezen. Dit kwam in drie interviews aan bod. Het verbreken van de concentratie kan dan op zijn beurt stress bezorgen. Ook de hond kan wel eens afgeleid raken, door veel lawaai of doordat andere mensen je aanspreken. Een andere ervaringsdeskundige gaf dan weer aan dat de hond net wel een meerwaarde biedt om langs een drukke baan te lopen en hij dit net gemakkelijker maakt. Nog iemand anders wijst erop dat je de hond 100% moet vertrouwen, enkel dan ondervind je geen stress als er onderweg werken zijn. Want hoe meer stress jij hebt, hoe minder goed de hond zal werken. Echter brengt de hond jou ook wel tot rust.

“Met een hond en een stresskip zijn, dat gaat niet.” ~ ED 3

De hond geeft wel richtpunten aan, maar jij moet zelf weten waar je bent, om orders te kunnen geven aan de hond. Op reis is de hond dan ook meer een last dan een aanwinst, omdat je daar de weg niet kent en dus ook geen richting kan geven aan de hond. Ook iemand anders geeft aan de hond op reis eerder als een belasting te ervaren, want je moet altijd eten en drinken voor de hond bijhebben. Ook als je aan het thuisfront ergens verkeerd inslaat, ben je je oriëntatie kwijt.

In het deeltje gemoedstoestand kwam aan bod dat de hond ervoor zorgt dat je niet meer alleen bent en dat dit als zeer positief wordt ervaren. Echter moet met dit extra gezelschap ook wel rekening gehouden worden. Omdat de hond veel plaats inneemt, is het soms niet evident om hem overal mee te nemen. Bij één geïnterviewde moet de hond bijvoorbeeld in de gang wachten bij een tandartsbezoek. Dit geeft frustraties voor haar, maar ook voor de hond zelf. Ook in een grootwarenhuis is het bijvoorbeeld niet evident om de hond mee te nemen. Het kan voorvallen dat de hond dingen omstoot. Eveneens op een drukke bus stappen is met een hond geen evidentie. Als het regent en de hond nat is, geeft één persoon aan het niet gezellig te vinden tegenover de andere mensen om dan op de bus te stappen. Ze ziet er op zo’n momenten tegenop, omdat ze zich zorgen maakt dat ze het bijvoorbeeld in een winkel vuiler maakt dan het al is.

Desondanks gaven vier van de zes bevraagden expliciet aan overwegend minder tot geen stress te hebben sinds ze van de geleidehond gebruik maken. Vijf van de zes geïnterviewden wezen erop dat ze zich veiliger voelen. De hond zorgt ervoor dat je je veilig op straat kunt verplaatsen, waardoor een grote stressfactor wegvalt. Hij biedt rust en zekerheid, houdt je in het oog, op de bus zoekt hij een plaatsje en houdt hij de wacht, ook staat hij steeds klaar om met je mee te gaan. Hij stopt aan trappen, waardoor deze geen onveiligheid meer vormen. De hond schat ook hoogte en breedte in, op deze manier kan hij ervoor zorgen dat je nergens tegenaan loopt. Eén ervaringsdeskundige vertelde dat vuilnisbakken obstakels vormden toen ze met de stok ging wandelen, wat resulteerde in het feit dat ze niet naar buiten ging als ze wist dat er vuilniszakken buiten stonden. Dankzij de hond is ze hier niet meer bang voor en laat dit haar niet tegenhouden om een wandeling te maken. Op vlak van obstakels moet je nu eigenlijk niet meer opletten, niet meer nadenken, waardoor je minder stress hebt. Iemand anders gaf aan dat de hond onrechtstreeks ook zorgt voor de veiligheid van anderen, in zijn geval zijn klein zoontje. Ook het stressniveau van zijn echtgenote verlaagt, doordat zij haar man nu niet meer moet begeleiden.

“En er mogen dan nog eens vuilzakken staan, nee. Het kwam dat ik met de stok zeker niet ging uitzetten als ik wist dat het vuilbak was. Maar met de hond, dat interesseert me nu niet, ik ben daar niet bang van.” ~ ED 3

De oriëntatiepunten wat betreft stokwandelen en met de hond wandelen zijn helemaal anders. Met de witte stok verplaats je je van obstakel naar obstakel, heb je echter over of naast een obstakel gevoeld, dan weet je niet dat die er is. De geleidehond daarentegen gaat onverwachte obstakels uit de weg. Ook dit levert minder stress op, want zo hoef je niet meer te piekeren over bijvoorbeeld werken in het station of wegenwerken. Echter kun je niet verwachten dat de hond nooit eens een foutje maakt. Hij kan bijvoorbeeld ook wel eens een drempel overslaan, of als er ergens eten op de grond ligt, kan het soms gebeuren dat hij even zijn taak vergeet en eerst het eten zal halen. Het blijft natuurlijk een dier. Soms heeft hij eens geen zin of doet dingen die hij niet mag, zonder dat je het door hebt. Eén ervaringsdeskundige werd in het prille begin geconfronteerd met dominant gedrag en testgedrag van de hond. Hij wou bijvoorbeeld niet naar het hondentoilet en deed zijn behoefte op straat. Dit gaf toen enorm veel stress, maar na een periode van volharding was dit gedrag snel voorbij. Ook een andere geïnterviewde gaf aan er nu niet meer bij na te denken wanneer ze gaat wandelen.

“Het is geen robot, hij kan ook missen.” ~ ED 4
“Als we dikwijls vertrokken naar de school of naar het werk, en zo die eerste tien meters dat hij z’n voeten eraan vaagde, dat ik zei dan ja maar beste vriend, je zal moeten wakker worden hoor. Hup en dan was dat gedaan en die focus was daar.” ~ ED 6

Wanneer je nog nooit een hond hebt gehad, is het verzorgen ervan, zoals borstelen en wassen, en alles rond medische toestanden iets dat moet aangeleerd worden. Ook het technisch werken met een geleidehond, zoals stappen en bevelen geven, is een hele aanpassing en moet stap voor stap geleerd worden. Daarnaast zorgt de hond voor extra kuiswerk. Je moet elke dag stofzuigen, eten geven, het hondentoilet reinigen en de uitwerpselen oprapen. Ook dit is iets dat vaak moet aangeleerd worden. De honden leren wel in het centrum aan om op een vaste plaats hun behoefte te doen.

“En dat is niet zo evident als je niet ziet en zeker niet van een jonge hond, want probeer maar eens een jonge hond te kammen en te doen stil staan.” ~ ED 1

Ook het inschatten van afstanden vraagt een aanpassing. In vergelijking met de witte stok gaat de verplaatsing met een hond dubbel zo snel. Het voordeel hiervan is natuurlijk wel een grote tijdswinst. Je raakt veel vlotter op je bestemming.

Verder is het wachten op een (nieuwe) hond ook een factor die stress kan opleveren. Eén ervaringsdeskundige ondervond verschillen tussen zijn eerste en zijn tweede hond. De eerste hond deed bijvoorbeeld zijn kop omhoog wanneer ze aan een kruispunt kwamen, terwijl de tweede hond net zijn kop omlaag doet. Zijn eerste hond was heel kalm en rustig in vergelijking met zijn tweede hond die net super actief is. Voor een andere persoon ging de overschakeling naar een nieuwe hond zeer vlot.

“Ik zit voor het moment met één groot vraagteken. Wanneer komt de nieuwen?” ~ ED 6

De hond bezit een zeer opmerkelijke eigenschap, namelijk een intelligente ongehoorzaamheid. Dit betekent dat ze een bevel weigeren als er gevaar dreigt. De regel is dat commando’s steeds moeten worden opgevolgd, behalve indien ze niet uitvoerbaar zijn of het baasje of de hond zelf in gevaar brengen. Eén ervaringsdeskundige vertelde een ervaring waarbij hij een order gaf aan de hond om naar rechts te lopen, zoals hij steeds doet op die plaats, maar de hond voerde dit commando niet uit en liep naar links. Wanneer de persoon voorbij was, zag hij dat de weg aan de rechter kant versperd was en hij zou gevallen zijn, indien de hond hem langs die kant had geleid.

Tot slot brengen de interviews nog enkele bevindingen naar boven die belangrijk zijn om mee te geven. Eén persoon gaf aan dat ze op een bepaalde leeftijd geen geleidehond meer zal aanvragen. Dit omdat je de hond nog altijd in de hand moet kunnen houden, want zo’n dier heeft veel kracht. Verder is het ook belangrijk om stil te staan bij het feit dat er niet met de hond kan gewerkt worden, wanneer hij bijvoorbeeld ziek is of revalideert na een operatie. Net zoals een mens kan het ook wel eens voorvallen dat de hond moet overgeven. Dat zijn allemaal omstandigheden die stress kunnen opleveren. Ook kan het voorvallen dat de hond niet overweg kan met andere dieren in het gezin, of net omgekeerd.

Het psychologisch welbevinden

Doelgerichtheid

De doelen die men voor ogen heeft, weerspiegelen de doelgerichtheid. Dit is het gevoel hebben dat het leven zin heeft.

Door het feit dat je afstanden makkelijker kan overbruggen dankzij de hond, geeft dit opening tot nieuwe doelen. Ook door de vergrote zelfstandigheid, die later uitgebreider aan bod komt in het deeltje ‘autonomie’, verruimen de mogelijkheden en kun je aan meer deelnemen. Eén persoon vertelde dat haar doelen op vlak van beweging verlegd zijn sinds ze van de hond gebruik maakt. Vroeger ging ze vaak fietsen, met de hond gaat ze gaan wandelen. Voor een andere geïnterviewde is het feit dat hij zelfstandiger door het leven kan gaan, op zich een doel dat hij heeft kunnen bereiken dankzij de hond. Daarnaast kan hij grotere afstanden afleggen in vergelijking met vroeger, zolang hij maar weet waar hij is.

“Ik merk dat het veel gemakkelijker is met de hond om je vrije tijd te gaan invullen.” ~ ED 1

Twee ervaringsdeskundigen gaven aan teleurgesteld te zijn over het ontspannend wandelen met de hond. Je moet altijd al werkend wandelen. Als je als onspanning wandelt, zonder het harnas, dan is de hond de baas over jou. Hij zou dan eens een plasje durven doen, eens snuffelen en dat mag niet.

“Ik had daar eigenlijk wel meer van verwacht, ik dacht dat ik daar ook veel mee zou gaan wandelen, niet alleen werkend wandelen, maar ook ontspannend wandelen. Maar dat zit er voor mij niet in.” ~ ED 3

Eén persoon gaf aan dat de hond geen invloed heeft gehad op het al dan niet andere doelen hebben. Twee andere mensen vertelden dat de hond hun gevoel van optimisme tegenover de toekomst weinig tot niets heeft beïnvloed.

Over het algemeen kwam aan bod dat de geïnterviewden wel nieuwe doelen kunnen waarmaken dankzij de hond en die doelen voor iedereen van een andere aard zijn.

Persoonlijke groei

Onder persoonlijke groei wordt verstaan vooruitgang boeken op vlak van persoonlijke ontwikkeling. Zichzelf ervaren als een groeiend persoon en zich open stellen voor nieuwe ervaringen.

Hier gaven twee mensen aan dat de hond geen invloed heeft gehad op het groeien en ontwikkelen van de eigen persoon. Eén iemand gaf aan dat het verhoogde zelfvertrouwen waartoe de hond heeft bijgedragen, haar hier wel toe geholpen heeft.

Daarnaast gaven twee anderen ervaringsdeskundigen aan dat je karakter moet hebben als je een geleidehond in huis neemt. Het is heel belangrijk om streng en consequent te zijn. Je moet daarvoor sterk in je schoenen staan en doorbijten. De opvoeding van je hond mag je niet opgeven.

“Je moet er hard tegen zijn, omdat ze goed hun werk moeten doen en ze moeten alert blijven.” ~ ED 4
“Dat werken met een hond en leven met een hond, dat is eigenlijk een beetje een levensstijl.” ~ ED 2

Autonomie

Wanneer je zelf je doen en laten kunt bepalen, kun je spreken van autonomie. Je bent zelfstandig en onafhankelijk van anderen.

In elk interview kwam autonomie duidelijk aan bod als een groot voordeel. In vijf van de zes interviews werd zelfs duidelijk dat dit als het voornaamste voordeel van de blindengeleidehond wordt ervaren. Je bent zelfstandiger en veel minder afhankelijk van derden. Dit brengt volgens de ervaringsdeskundigen heel veel voordelen met zich mee. Je kunt op elk moment naar de winkel gaan, wat ervoor zorgt dat je elke dag vers kan koken. Je bent minder afhankelijk om nieuwtjes uit de streek te horen. Je kan je verplaatsen zonder na te denken. Je zelfstandigheid zorgt er ook voor dat je dingen voor andere mensen kan doen, bijvoorbeeld voor je echtgenoot naar de bakker gaan. Mensen met nachtblindheid kunnen tevens in het donker of bij mistig weer alleen naar buiten gaan. Hij gaat ook mee naar het toilet, om te kijken of er trappen zijn. Je hebt geen begeleiding nodig in het station en ook ander openbaar vervoer wordt zeer praktisch dankzij de hond. Hij is dus zeker een hulpmiddel voor je mobiliteit. Je kunt naar de mensen toe stappen. Eén iemand gaf aan dat hij met zijn zoontje zelfstandig naar buiten kan gaan. Je kunt je veel verder verplaatsen. Je wereld wordt zo ruim als je zelf wilt.

“Dat je anders altijd afhankelijk blijft ook van kinderen, van je vrouw, van vrienden en kennissen om bijvoorbeeld nieuwtjes te horen over de gemeente.” ~ ED 2
“Met dat ik nachtblind ben, zeker ’s winters, was ik dan eerder aan het denken van oei ja goh, ik zal moeten maken dat ik op tijd thuis ben, want het zal donker worden. En nu, ja de hond zal me wel naar huis doen.” ~ ED 4

Drie ervaringsdeskundigen stelden de hond gelijk aan hun vrijheid. Je kan spontaan gaan wandelen, wanneer jij er zelf zin in hebt. Je moet je veel minder aanpassen aan derden. Hoe meer je zicht achteruit gaat, hoe afhankelijker je wel wordt van de hond, maar hoe minder afhankelijk van iemand anders. Eén persoon gaf aan dat hij terug kan doen wat hij vroeger deed, dankzij de geleidehond.

“Die hond, in mijn geval, is mijn vrijheid. Ik kan met hem hier naar de winkel, ik kan boodschappen gaan doen, ik kan naar de bakker, ik kan naar de kine, ik kan naar vrienden op bezoek, alleen.” ~ ED 6
“Dat ik wel blij ben dat ik een hond heb, om mij te begeleiden, want zonder de hond kan ik niet alleen de baan op.” ~ ED 5

Echter doen er zich toch nog momenten voor waarop je wel afhankelijk bent van anderen. Bij bijvoorbeeld het aanleren van een route voor de eerste keer, moet er wel een ziende persoon met je meegaan. Ook als je weggaat of op reis vertrekt, heb je opvang nodig voor de hond, net zoals voor een kind. Tevens in het grootwarenhuis, het gemeentehuis of in het station zelf vormt de hond geen meerwaarde, omdat hij niet kan lezen. Voor visuele ondersteuning op vlak van taal heb je opnieuw de hulp nodig van anderen. Verder kun je de uitwerpselen van de hond niet zien liggen, waardoor je deze niet zelfstandig kan oprapen. Ten slotte kun je enkel de wegen doen die je zelf kent, omdat je op onbekende wegen geen orders kunt geven. Hier kwam in sommige interviews echter wel een oplossing voor naar voren. Dit komt later, in het deeltje ‘andere’ uitgebreider aan bod.

De hond zorgt ervoor dat je je zelfstandig en feilloos van punt a naar punt b kan verplaatsen. Maar je moet er wel dagelijks mee bezig zijn, ook op je vrije dagen.

Omgevingsbeheersing

Hieronder wordt begrepen dat je effectief kunt gebruik maken van de mogelijkheden die zich voordoen.

Op vlak van intellectuele mogelijkheden heeft de hond geen invloed. Op vlak van praktische mogelijkheden heeft hij echter wel een positief effect. De hond zorgt ervoor dat je op je werk kan geraken. Voor één ervaringsdeskundige zorgde dit feit ervoor dat ze haar werk kon behouden. Daarnaast biedt de hond ook mogelijkheden op de openbare weg en op vlak van huishoudelijke taken, bijvoorbeeld zelfstandig boodschappen doen.

“Ik dacht dat het een heel groot hulpmiddel was, maar het is eigenlijk nog veel meer een hulpmiddel dan dat ik eigenlijk gedacht had.” ~ ED 4

Zelfacceptatie

Ook hier verraadt het woord zijn eigen betekenis. Zelfacceptatie staat voor een positieve attitude jegens zichzelf. Je erkent en accepteert de eigen persoon.

De antwoorden die tijdens de interviews rond dit deel werden gegeven, zijn bijzonder uiteenlopend. Eén iemand vertelde dat de hond weldegelijk een positief effect heeft gehad, ze voelt zich sinds het gebruik ervan minder blind. Tijdens drie andere gesprekken kwam aan bod dat de hond op dit vlak echter geen invloed heeft.

“Sinds dat ik mijn geleidehonden heb, voel ik me minder blind.” ~ ED 1

Eén iemand gaf aan dat de hond zeker een hulpmiddel kan zijn om de beperking te aanvaarden, maar dit bij hem persoonlijk niet het geval was. Iemand anders gaf dan weer aan dat je de beperking reeds moet geaccepteerd hebben, voor je beslist om een geleidehond te gebruiken. Ten slotte kwam in nog een ander interview aan bod dat de hond net een negatieve invloed heeft op de acceptatie van je beperking, omdat dit iets is wat je moet toegeven. Hierdoor wordt je geconfronteerd met je visuele beperking.

“In tegendeel een beetje eigenlijk, want het is toch weer een drempel. Het is toch weer zo iets dat je moet toegeven.” ~ ED 4

Positieve relaties

Positieve relaties zijn relaties met anderen die gebaseerd zijn op warmte en vertrouwen. Je bent bekwaam op vlak van empathie, affectie en intimiteit.

De hond is een sociaal hulpmiddel. Dat viel op in elk afzonderlijk interview. Waar de stok eerder schrikkerig is voor de buitenwereld, vormt de geleidehond een laagdrempelig aanspreekpunt en breekt veel sneller het ijs. Veel mensen zijn nieuwsgierig en stellen vragen over de hond. Mede doordat hij heel triestig en schattig kan kijken. Dit geeft een opening om sneller nieuwe mensen te leren kennen. Vooral mensen die ook een hond hebben, gaan sneller praten en vragen stellen. Diepgaande gesprekken kunnen daaruit voortvloeien. Je voelt je daardoor niet meer in je cocon, maar je komt ook met andere mensen in contact naast het gezin. Eén iemand merkt zelfs op ook met buren een beter contact te hebben dankzij de hond. Daarnaast ondervindt ze dat mensen behulpzamer en vriendelijker zijn sinds ze van de blindengeleidehond gebruik maakt.

“Het is veel gemakkelijker om de sociale barrière te doorbreken met een hond.” ~ ED 6
“Het begint met de hond en heel hun eigen verhaal komt ook naar boven.” ~ ED 1

In vier interviews werd er echter wel een onderscheid gemaakt tussen mensen die wel en niet hondlievend zijn. Met mensen die van dieren houden, heb je goed contact. Met mensen die niet van dieren houden, verloopt het contact moeizamer. Eén iemand gaf aan dat ze niet overal welkom is. Iemand anders vertelde dat haar zus bang is van honden, waardoor ze de hond niet meeneemt als ze naar haar gaat. Dit resulteert er uiteindelijk in dat ze minder bij haar zus op bezoek gaat. Ook een andere geïnterviewde gaf aan dat ze niet meer overal welkom is, bijvoorbeeld bij familie of vrienden die bang zijn van honden, of dat deze mensen niet meer bij haar op bezoek komen.

“Je hebt mensen die niet graag honden zien en dan ben je niet welkom ofzo. Dan is dat frustrerend voor mij.” ~ ED 5
“Sommige mensen zijn zo niet hond-minded en ik heb nog mogen horen zo van dat hij stinkt en zo van die toestanden.” ~ ED 4

De komst van de hond heeft een impact op het hele gezin, dat vertelde één ervaringsdeskundige, iets wat ze niet had verwacht. Een andere geïnterviewde gaf dan weer aan dat de hond geen invloed heeft gehad op de relaties met gezinsleden. Verder werd in één interview verteld dat de hond er niet toe bijdraagt dat anderen je accepteren.

Over het algemeen werd in de interviews duidelijk dat het sociaal contact een punt is dat dankzij de hond verbetert. Hij helpt dus bij het aangaan van positieve relaties.

Het sociaal welbevinden

Sociale acceptatie

Onder sociale acceptatie wordt begrepen dat je andere mensen uit de sociale omgeving erkent en accepteert, desondanks het mogelijk moeilijke en lastige gedrag.

In vijf van de zes interviews werd aangegeven dat de hond op vlak van sociale acceptatie geen invloed heeft gehad. In het zesde interview werd deze vraag niet expliciet beantwoord.

“Ik heb geen problemen met de mensen te accepteren. Voor mij heeft dat eigenlijk niet echt veel veranderd.” ~ ED 4

Sociale actualisatie

Sociale actualisatie betekent dat je erin gelooft dat de maatschappij de mogelijkheid biedt om als individu positief te groeien.

Hier is tijdens de interviews geen specifieke vraag naar gesteld. Toch kwamen enkele bevindingen aan bod die bij dit onderdeel kunnen geplaatst worden. Onder andere vertelde een geïnterviewde dat de drempel om onder de mensen te komen kleiner wordt dankzij de hond. Ook vertelde iemand anders dat het dankzij een geleidehond makkelijker wordt om je aan te passen aan de maatschappij. Daarnaast ervaart één ervaringsdeskundige toch nog negatieve reacties vanuit de samenleving. Ten slotte geeft één persoon aan dat ze door sommige mensen raar aangekeken wordt, dat ze een oordeel over haar vellen of ze de hond al dan niet nodig heeft. Dit heeft een negatieve inslag op haar zelfbeeld.

“Ergens ben ik daar wel een beetje van geschrokken, dat er toch nog zo negatieve reacties waren, zo bijvoorbeeld op het werk dan.” ~ ED 4

Sociale contributie

Sociale contributie staat voor het gevoel hebben dat je een waardevolle bijdrage kan leveren aan de maatschappij, samenleving of gemeenschap.

Bij dit deel kwam heel vaak de positieve invloed op vlak van het werk aan bod, waardoor je op deze manier een waardevolle bijdrage kan leveren aan de maatschappij. De hond zorgt ervoor dat je makkelijker en stipt op je werk raakt. Doordat de hond onderweg de concentratie van jou overneemt, ben je minder vermoeid en kom je energierijker toe op je werk. Dit zorgt ervoor dat het werk uiteindelijk beter uitgevoerd wordt.
“En je werk kun je nog behouden, dus is dat eigenlijk wel super é, dat je dat door een hond kan behouden.” ~ ED 3

Daarnaast gaf één ervaringsdeskundige aan dat mensen met een blindengeleidehond leren van elkaar, zij ervaart dit onder andere op haar werk, waar ze iemand kent die ook een geleidehond gebruikt.

Op vlak van alledaagse verantwoordelijkheden gaf één persoon aan dat de hond daar geen invloed op heeft. Toch vertelde iemand anders dat hij dankzij de geleidehond zijn verantwoordelijkheid als jonge vader kan opnemen. Hij gaf ook aan te kunnen zorgen voor het gezin via dingen die buitenshuis moeten gebeuren, zoals naar de winkel gaan. Een derde persoon wees op het feit dat je ook verantwoordelijkheden hebt naar de hond toe, zoals naar buiten gaan, eten geven, verzorgen en andere dingen die reeds eerder aan bod kwamen.

“Vooral als jonge vader, de verantwoordelijkheid is dan de kleinen. Dus daar kon ik dan ook mijn plan in trekken, kon ik ook alles doen.” ~ ED 4

Ten slotte wees één ervaringsdeskundige erop dat verantwoordelijkheden kunnen opgenomen worden dankzij de hond, die een persoon zonder visuele beperking zonder problemen kan. Denk maar aan zelf naar de post of het gemeentehuis gaan, boodschappen doen, enzoverder.

De hond zorgt er dus voor dat verschillende verantwoordelijkheden (opnieuw) kunnen opgenomen worden, waardoor je een kostbare bijdrage kan leven aan de samenleving.

Sociale coherentie

Wanneer je de sociale wereld als begrijpbaar, logisch en voorspelbaar ervaart, spreek je van sociale coherentie.

Vier van de zes mensen gaven tijdens de interviews aan dat de komst van de hond hun visie op de maatschappij niet heeft veranderd. Eén iemand vertelde te hebben opgemerkt dat mensen in België je veelal nakijken. In vergelijking met Nederland, waar hij zich niet schuin aangekeken voelt. Daar is hij zoals iemand anders, maar dan met een geleidehond. Ook vertelde hij dat mensen sneller hulp bieden, omdat de hond ervoor zorgt dat de beperking zichtbaar is voor de omgeving.

“Doordat het meer visueel is, gaan de mensen ook vlugger helpen.” ~ ED 4

Sociale integratie

Bij sociale integratie ervaar je jezelf als een deel van de maatschappij. Je gelooft dat jij als individu ‘erbij’ hoort.

Ook bij dit deeltje kwamen heel uiteenlopende antwoorden aan bod, zelfs binnen de individuele interviews zelf. De geïnterviewden komen zowel in contact met negatieve discriminatie als positieve discriminatie.

Er zijn hotels waar je met een hond niet welkom bent, wat het moeilijker maakt om een hotel te vinden. Daarnaast mogen honden niet altijd bij de passagier zitten in het vliegtuig, soms moeten ze in het ruim en wordt daarvoor ook een vergoeding verwacht. Ook taxi’s zijn niet altijd bereid een hond toe te laten, zeker als het geregend heeft durven zij wel eens een hond weigeren. Eveneens sportvoorzieningen zijn niet altijd aangepast voor blindengeleidehonden. Daar merkt een geïnterviewde op dat het niet altijd geapprecieerd wordt als de hond meegaat. Tevens bakkerijen en andere openbare plaatsen laten hem niet altijd toe. Verder is een hond meenemen in een druk restaurant eveneens geen evidentie. Sommige winkels hebben ook smalle gangen of roltrappen. Dit maakt het moeilijk tot onmogelijk om met een hond mee naar binnen te gaan. Daarnaast gaf één iemand aan dat de hond geen invloed heeft op het gevoel verbonden te zijn met mensen uit de omgeving.

“Sommige piloten laten een hulphond bij de passagiers zitten, maar andere zeggen nee, je moet maar een kooi meebrengen. En je moet al zelf een kooi kopen en als hij in het ruim achteraan moet, is het sowieso honderd euro om hem mee te nemen.” ~ ED 2
“En soms in een restaurant, als het druk is, is er geen plaats voor een hond en dat is natuurlijk ook moeilijk om hem mee te nemen.” ~ ED 5

In vergelijking met bovenstaande ervaringen vertelde een andere geïnterviewde echter dat hij opmerkt dat de hond in elk hotel binnen mag. Ook gaf iemand anders aan dat een geleidehond meekrijgen in een vliegtuig gemakkelijk is.

“Hij mag overal binnen. Je belt naar dat hotel, ja kijk sorry, ik ben blind en heb een blindengeleidehond mee. Ah ja meneer geen probleem.” ~ ED 6

Daarnaast zijn er nog andere bevindingen waar de hond voor zorgt die bijdragen aan het gevoel deel uit te maken van de maatschappij. Doordat je nu zelf naar de winkel kan, breid je sociaal netwerk uit. Ook word je sneller aangesproken door bekende en onbekende gezichten, wat een positieve invloed heeft op je betrokkenheid bij de maatschappij. Eén iemand gaf aan ook zelf sneller naar de mensen toe te stappen. Doordat je overal kunt bij zijn, wordt het sociale aspect gemakkelijker. Mede door het feit dat je kunt blijven werken, geeft dit niet alleen het gevoel een deel te zijn van de maatschappij, maar behoudt je ook een deel van je sociaal leven. Eén persoon vertelde haar het meest verbonden te voelen met mensen die ook een blindengeleidehond hebben. Daarnaast zorgt je zelfstandigheid en het gegeven dat je bijna alles alleen kunt doen, net zoals iemand zonder visuele beperking, er eveneens voor dat je je als individu geaccepteerd voelt. Dankzij de praktische haalbaarheid waar de hond voor zorgt, kan je buiten gaan en onder de mensen komen. Opnieuw heeft dit een positieve invloed op het gevoel bij de maatschappij te horen. De hond zorgt ervoor dat je aanvaard wordt in de samenleving.

“Door het feit dat je doet zoals een ander. Door het feit dat je eigenlijk alles alleen kunt doen enzo. Iedereen doet dat alleen, dus nu kan ik dat ook alleen.” ~ ED 4

Tot slot gaf één ervaringsdeskundige aan dat de aandacht verplaatst wordt van de blinde naar de hond. Daardoor heb je het gevoel dat de mensen naar de hond kijken en niet meer naar jou. Hij vertelde ook dat mensen die hem kennen vergeten dat hij blind is.

“De mensen bekijken je niet meer als die blinden, maar als die persoon met die blindengeleidehond.” ~ ED 6

Andere

Tijdens de interviews kwamen af en toe punten aan bod die niet meteen onder de categorie ‘welbevinden’ konden ondergebracht worden. Toch bevatten deze punten belangrijke randinformatie. Daarom wordt een extra categorie aangemaakt, genaamd ‘andere’. Hieronder vind je tips, weetjes en andere nuttige informatie over de blindengeleidehond.

In verschillende afzonderlijke interviews werden volgende weetjes gegeven. De honden worden gesteriliseerd of gecastreerd vanuit het centrum. Dit zorgt ervoor dat ze andere honden niet meer lastigvallen en makkelijker in gebruik zijn. Vanuit het centrum worden ook enkele workshops voorzien die je leren hoe je met de hond moet werken, deze gaan over gewenning, de hond leren onderhouden, gehoorzaamheid, technisch leren lopen met de hond en affectie geven. Verder wijst één geïnterviewde erop dat je huisregels, zoals niet in de zetel kruipen, op de mat liggen, leren waar het hondentoilet is, enzoverder zelf moet aanleren. Hierbij krijg je wel hulp tijdens de stageperiode van de instructeur.

Enkele ervaringsdeskundigen worden geconfronteerd met enkele persoonlijke moeilijkheden. Eén iemand vertelde dat een hond niet ideaal is met kleine kinderen. Uit enthousiasme durft hij ze weleens omverlopen. Iemand anders botst op een dilemma. Ze woont alleen en haar hond staat op het punt op pensioen te gaan. Als alleenstaande is het echter zeer moeilijk om twee honden te houden, waardoor ze ofwel haar huidige geleidehond zal moeten afgeven, ofwel geen nieuwe geleidehond zal kunnen aanvragen.

In vijf van de zes interviews kwam aan bod dat de geleidehond toont aan de buitenwereld dat je een visuele beperking hebt. Mensen gaan sneller voor je opzijgaan, zodat jij, maar ook je gezin vlot kan voorbijgaan. Met de stok vormen mensen eerder obstakels, met de geleidehond echter niet meer. Ook iemand anders gaf aan beter met de hond overweg te kunnen, dan met de stok. In één interview werd verteld dat de geïnterviewde de stok gebruikt, naast de hond, om de beperking visueel te maken voor de buitenwereld. Ook drie anderen vertelden nog een klein stokje te gebruiken in hun andere hand, maar dit met andere reden. Dit stokje wordt namelijk gebruikt als controlestok, voor bevestiging van bepaalde obstakels. Echter is er ook een nadeel aan het gebruik van zowel een hond als een stok. Je hebt namelijk geen handen meer vrij voor een tas, paraplu of sigaret. Als je boodschappen wil doen, heb je een rugzak nodig, maar ook deze heeft slechts een beperkte capaciteit. Of je de stok nu effectief wil gebruiken of niet, is een keuze waar het centrum je vrij in laat kiezen.

“Zo’n klein stokje met de hond sowieso, voor bevestiging van een drempel ofzo.” ~ ED 3

Verder kwam ook het onderhoudswerk die de hond met zich meebrengt in vier interviews aan bod. De hond verliest veel haar, wat tot gevolg heeft dat je meer moet poetsen. Echter is ook dit voor een persoon met een visuele beperking niet altijd evident. Het haar van een hond is namelijk zeer licht en als je veegt vliegt het alle kanten op.

Daarnaast gaven twee ervaringsdeskundigen een mooie tip om je toch op onbekende wegen te kunnen begeven. Zij gaven aan dat de blindengeleidehond met een smartphone de perfecte combinatie is in een omgeving die je niet kent.

“Hij kan dus met zijn iPhone en zijn hond doormiddel daarvan, gelijk waar, waardat die jongen niets kent, in Parijs, je zet hem af in Parijs, je zegt zoek hier Place de la Republique. Awel hij is steekeblind, maar met zijn hond dat hij dus links en recht kan dirigeren, vooruit, zoek dat zoek dat, Maps, en hij is weg.” ~ ED 2

Twee mensen gaven aan dat de hond een snelle leerling is. Wanneer een nieuwe route moet aangeleerd worden, gaat dit zeer vlot. In één of twee keer is de hond er al mee weg. Daarnaast moet jij zelf ook de nieuwe locatie aanleren, want je moet de weg kennen om orders te kunnen geven. Bij het aanleren van nieuwe wegen kun je steeds op de hulp van het centrum rekenen. Eveneens als de hond afwijkend gedrag vertoont, bijvoorbeeld meer en meer begint te snuffelen wanneer hij zijn beugel aanheeft, kan een begeleider van het centrum het gedrag van de hond weer wat bijsturen.

Het is de verantwoordelijkheid van jou als gebruiker om de hond goed te leiden, maar ook om er consequent mee te werken. Het is heel belangrijk om zelf de baas te blijven over je hond. Het is een dier en dat valt zeker niet te onderschatten. Daarom is een blindengeleidehond niet voor iedereen weggelegd. Je moet heel graag honden zien.

“Sommige hun honden verbeteren en sommige hun honden verminderen, omdat ze niet consequent blijven werken ermee.” ~ ED 2
“Een geleidehond moet je niet nemen alleen om jou te helpen. Je moet wel een dierenliefhebber zijn en graag dieren zien. Want je moet dat graag zien. Hoe liever je dat ziet, hoe meer dat die hond voor jou doet.” ~ ED 1

In vier interviews kwam aan bod dat je een speciale band opbouwt met de hond. De liefde die de hond kan geven, is niet te vervangen door een witte stok. Hij is een deel van je gezin, je bent niet alleen, dit kan een steun geven. Vooral wanneer je het moeilijk hebt, want de hond voelt aan hoe het baasje zich voelt. Na een tijdje worden de twee onafscheidelijk van mekaar. Verder vertelde één persoon dat velen stoppen na hun eerste hond, omdat ze bang zijn niet meer hetzelfde gevoel te hebben. Ook iemand anders gaf aan dat het gevoel van eenheid creëren, afhankelijk is van hond tot hond. Bij zijn eerste hond is dit zeer vlot verlopen, bij zijn tweede ging dit wat moeizamer. Verder merkt een geïnterviewde op dat hij emotioneel een andere band heeft met zijn geleidehond, dan met zijn huishond, die hij reeds eerder had. Dit komt doordat hij zijn geleidehond veel vaker terecht moet wijzen, omdat hij zijn werk goed moet doen. Hij bemerkte ook dat zijn hond zich thuis in vergelijking met op de baan anders gedraagt. Thuis is hij een lompe Labrador, zoals hij het zelf noemt, maar haalt zijn baasje z’n harnas boven, dan is hij meteen alert en in werkmodus. Meer en meer houdt het centrum rekening met het karakter van het baasje en de hond. Er moet een match zijn tussen de twee. Echter mag je, in tegenstelling tot vroeger, de hond niet meer leren kennen als pup, dit mag pas als de hond is opgeleid.

“Met de hond voel ik mij verbonden.” ~ ED 5
“Iedereen ziet mij en ziet de hond, dat is iets die honderd ten honderd samenhangt.” ~ ED 6
“Ik zeg altijd als je daarvan geproefd hebt, van een blindengeleidehond, als blind iemand en je leert hem verzorgen en je leert alles een beetje doen en die hond komt één met jou, wil je nooit meer zonder.” ~ ED 6

Om te eindigen worden een aantal tips opgesomd die enkele ervaringsdeskundigen nog wilden meegeven. Eén iemand raadt aan rekening te houden met de kleur van je hond, als je slechtziend bent. Een contrasterend kleur valt beter op. In het donker zie je bijvoorbeeld sneller een bleke hond dan een donkere. Ook geeft één iemand de tip een hondentoilet te voorzien, waar de hond zijn behoefte kan doen. Verder blijkt het een vereiste te zijn om een tuin met een dichte omheining te hebben.

Afsluitend woordje aan u

Hopelijk hebt u doorheen het lezen een antwoord gevonden op uw vragen. Wees u er wel van bewust dat slechts zes ervaringen werden weergegeven. Dit weerspiegelt een deel van de realiteit, maar vanzelfsprekend niet de gehele werkelijkheid. Indien u hierin geen voldoening vond, raad ik u zeker aan eens contact op te nemen met een ervaringsdeskundige in het veld, waar u specifieke vragen bij kwijt kan. Ook het opleidingscentrum staat steeds paraat met meer gedetailleerde informatie. Daarnaast wil ik u als lezer nog veel succes toe wensen in uw keuze voor een blindengeleidehond.

Tot slot wil ik nog even de tijd nemen mijn oprechte dank te betuigen aan alle ervaringsdeskundigen om hun beleving met de blindengeleidehond in alle eerlijkheid te delen. Enkel en alleen dankzij jullie hulp kon dit eindproduct tot stand komen.

Elise Casselman
Toegepaste Psychologie
Academiejaar 2018-2019

‘In samenwerking met Vrienden der Blinden Koksijde en Howest’

Bronnen

Bohlmeijer, E., & Bolier, L. (2013). Handboek positieve psychologie. Geraadpleegd op: https://www.boompsychologie.nl/media/3/inkijkexemplaar_handboek_positieve_psychologie.pdf
de Bruijn, M. (2013). Welbevinden. Ensie. Geraadpleegd op: https://www.ensie.nl/maj-de-bruijn/welbevinden
Miske. (2014). Geleidehond voor blinde en slechtziende personen. Geraadpleegd op: https://miske.infoteur.nl/specials/blindengeleidehond.html
Rashiti, M., Zahiti, K. (2017). Visual impairment in the mirrow of time. Bangladesh Journal of Medical Science, 16(1) 10-12. Geraadpleegd op:

Deel dit:

Advertenties

Laatst bijgewerkt op 17 april 2024 – 08:03