Honden trainen in Zweden

Rust zoeken en een onderneming beginnen. Een wonderlijke combinatie – meestal krijg je het van ondernemen alleen maar drukker. In Zweden lijken Leigh Hall en Hans van den Broeck toch te vinden wat ze zochten met Kyno-Logisch. “We hebben het druk, maar hebben ook de tijd en de rust die we ons wensten.”

Al een tijd overwogen Hans (34) en Leigh (43) België te verlaten. Het werd er te druk en met alleen het opleiden van honden was niet genoeg te verdienen – een volledige vaste baan er naast bleef nodig. Hans: “Leigh is vertaalster en ik werkte als instructeur voor het Belgische Instituut voor Verkeersveiligheid. Ik was veel onderweg, vaak twee tot vier uur per dag in de auto, tijd die bovenop de tijd kwam die je kwijt was aan je gewone werk. Daarnaast leidden we honden op tot signaal- en blindengeleidehonden en hadden we onze eigen honden en paarden. We woonden mooi, aan de rand van het bos, maar als we eens vrij waren en het weer was goed, was het bos vol mensen die ook hun rust zoeken. We wilde graag ergens anders beginnen, waar het rustiger is en waar we met het opleiden van honden en andere activiteiten ons brood kunnen verdienen.”

Zuid-Frankrijk werd overwogen, maar daar worden de zomers wel heel heet en kost een lap grond het nodige geld. “Iemand op een van onze cursussen,” vertelt Hans, “zei dat zijn schoonvader in Zweden in een afgelegen huis was gaan wonen en dat dat heel weinig kostte. Dertig jaar geleden zeker, zei ik. Maar die man woonde daar pas twee jaar. Ik ben eens op internet gaan kijken en zag dat de prijzen in Noorwegen en Zweden voor eigendommen erg laag waren. Scandinavië kwam onder handbereik.”

Het ging snel. Een jaar na het gesprek met zijn cursist, vestigden Hans en Leigh zich in Gnarp, in het midden van Zweden. Hans: “Na een bezoek aan een emigratiebeurs van Placement in Hoevelaken viel onze keuze op Zweden vanwege de mogelijkheden met huizen en de werkgelegenheid. In Zweden wordt tot twee keer meer betaald voor een blindengeleidehond dan in België, waar het opleiden door stichtingen wordt gedaan en niet door bedrijven. Zweden wil dat uitsluitend professionals, bedrijven, die opleidingen verzorgen. Het leek er dus op dat we daar met onze onderneming konden beginnen. In een week tijd vonden we in Zweden een huis dat volledig aan onze verwachtingen voldeed.”
Augustus 2008 werd de verhuiswagen in Zweden uitgepakt.

DIRECT OPDRACHTEN

Leigh en Hans vielen met hun neus in de boter. In Zweden wordt eens in de vier jaar het opleiden van blindengeleidehonden uitbesteed en dat was enkele maanden nadat zij zich in hun nieuwe woonplaats vestigden. Direct haalden ze opdrachten binnen. “Wij moeten de komende vier jaar vijf honden per jaar leveren,” zegt Hans. “De enige hinderpaal was dat alle schriftelijke communicatie in het Zweeds moest en wij vooraf geen tijd hebben gehad Zweeds te leren. Maar we hebben veel hulp gehad van mensen uit onze omgeving. Bovendien bleek dat de gemeente waar we zijn gaan wonen een project te willen beginnen met therapiedieren, honden die mensen met een probleem of beperking bijstaan. Wij konden helpen dat project uit te bouwen.”

De emigratie vond dus al plaats voordat contracten binnengehaald waren en het zeker was dat de onderneming dus van start kon. Het was een gok, geeft Hans toe. “We hebben natuurlijk niet zomaar iets leuks verzonnen om te gaan doen, we hebben allebei jarenlange ervaring in het opleiden van honden, maar het is een gedurfde stap. We hebben geprobeerd vanuit België afspraken te maken, maar als wij konden, konden zij niet en andersom. Het is dan beter hier alvast te zijn. We hadden ook een vangnet, want van de verkoop van ons huis in België hielden we wat over. Leigh kon haar vertaalwerk vanuit hier blijven voortzetten en zet nu ook Zweeds om naar Engels. Ik had zelf een jaar lang een uitkering. In België is het mogelijk een jaar bij je baas weg te gaan om je te oriënteren op een andere werkgever, een eigen onderneming of gewoon om te reizen. Je krijgt dan een lagere uitkering dan een normale, maar het is toch een klein inkomen. We hadden vooraf natuurlijk veel contact met de nodige instanties en wisten wel zeker dat wij in principe in het Zweedse systeem van het opleiden van blindengeleidehonden zouden kunnen meedraaien. Of het werkelijk lukt, blijkt natuurlijk pas achteraf. Maar we wilden een verhoging van onze levenskwaliteit en als je niet met hoge aflossingen komt te zitten, dan neem je maar voor lief dat je eventueel bijvoorbeeld in een supermarkt moet werken om het te redden. Dat is niet gebeurd, maar het had gekund en we hadden het gedaan.”

GOED ONTVANGEN

Hans en Leigh voelen zich als nieuwe ondernemers goed ontvangen in Zweden. “Van de zijde van de gemeente niets dan steun,” stelt Hans vast. “Maar in onze gemeente woont een dame die ook hondenopvoedcursussen geeft en die las in de krant dat wij kwamen. Zij nodigde ons direct uit om een les van haar bij te wonen om te zien of we misschien ook kunnen gaan samenwerking. Dat hadden we nooit verwacht, dat was heel positief. In de hondenwereld is het meestal zo dat ze iemand liever zien gaan dan komen als mensen zelf al iets met honden doen. Hier zijn ze benieuwd naar wat jij te bieden hebt, welke kennis jij meeneemt vanuit het buitenland. Aanvankelijke verliep de communicatie wat moeizaam omdat wij de taal nog niet goed beheersten, maar door samen met de blindenorganisatie een cursus te geven en ervaringen uit te wisselen, kregen we een beter idee van hoe positief men tegenover ons stond. We hadden over het algemeen meer weerstand verwacht, ook van de bestaande opleidingsbedrijven – er komt toch een nieuwe concurrent op de markt -, maar we hebben overwegend positieve ervaringen. Natuurlijk heb je hier ook mensen waarvan je niet weet of hetgeen ze zeggen overeenkomst met datgene wat ze denken.”

Niet alleen het Zweedse aanbestedingssysteem van blindengeleidehonden is anders, ook aan de honden zelf worden andere eisen gesteld. Hans: “Zweden is gewoon een ander land dan België, er is om te beginnen al veel minder verkeer, en dus is een ander type hond nodig. Hier hebben mensen behoefte aan een volgzame hond, hij hoeft veel minder verkeersgericht te zijn dan in België of Nederland. Daar willen ze een pittiger hond die de situatie op straat goed aan kan. Hier in Zweden moet een hond rustig een half uur in een openbare ruimte blijven liggen, zonder dat de baas er bij is. Dat kan niemand in België van zijn hond verlangen, dat is vragen om problemen. In Zweden valt gewoon minder te doen voor een hond en daar moet hij mee overweg kunnen. Het komt er op neer dan een goede geleidehond in Zweden niet per se een goede geleidehond in Nederland of België zou zijn, en vica versa.”

NIEUWSGIERIG

Het bedrijf van Hans en Leigh heet Kyno-Logisch, niet een echt Zweedse naam. Werkt dat wel? “Kynologie, de leer van de hond, heet in Zweden net zo. Je spreekt het alleen wat anders uit. En ‘logisch’ lijkt erg op het Zweedse ‘logisk’, dus zagen we geen reden om het te veranderen. Sterker, het onderschrift, zoals ook op onze auto afgedrukt, is in het Engels: Talk it over with your dog. Voor het gevoel dat daar in zit, het communiceren met je hond, elkaars taal verstaan, is geen Zweedse zin te verzinnen begrepen wij van een Zweedse onderwijzeres. Bovendien: het maakt mensen nieuwsgierig, ze komen vragen wat er nou precies op je auto of website staat, en het contact is gelegd.”

De eerste blindengeleidehond is geleverd, de tweede doet binnenkort examen. Het leven voldoet aan de verwachting van Leigh en Hans. “Volledig. Natuurlijk, ook hier moet ik soms een paar uur rijden. Maar 250 kilometer in drie uur is toch anders dan 80 kilometer in drie uur. Sinds we hier wonen heb ik misschien drie files meegemaakt, in België had ik er drie per dag. We wonen zo goed als in het bos en kunnen er nu iedere avond in als we willen. En dan is het bos voor ons, we zijn in die twee jaar misschien twee keer iemand tegengekomen. Er is hier gewoonweg veel meer bos dan in België, iedereen woont in de buurt van een bos en mensen hoeven niet massaal naar één plaats. We hebben vijf hectare grond, een onbetaalbare oppervlakte in België. We hebben een overbuurman waar we goed mee overweg kunnen en het volgende huis staat een kilometer verderop. We hebben het momenteel behoorlijk druk, maar toch ook de tijd om te genieten. Dit is wat we zochten.”

Bron: Zweden.placement.nl, 1 september 2010

Laatst bijgewerkt op 12 september 2015 – 17:36

Algemeen Geleidehond

Honden trainen in Zweden